คำฉันพระธรรมปิฎกสถา : หน้า 224/231

ประโยค - คำฉันพระธรรมปิฎกสถา ยกพัทธ์เปลภ - หน้า 224 นิบทฐ เพื่ออนนิทนาม ตำ ปกคลิ ซึ่งบุคคลนั้น ชุมโพนกสุด นิภู อิว ผู้เพ็งดังว่าเท่า แห่ง ทองชื่อว่ามผุนท เทวา ปิ แม่ อ. เทวตาและ มนุษย์ ท. ปลาสนุต ย่อมสรรเสริญ น้า ปกคลิ ซึ่งบุคคลนั้น โส ปกคลิ อา.บุคคลนั้น พุทธนามปี แม้อนพรหม ปลัสิโว สรรเสริญแล้ว อิติ ดังนี้ ๆ (อุปโต) อ.อรรถว่า เอ็ด นิทนานปลัสน อ. กรนินทาและ การ สรรเสริญนั้น ปฐณา เป็นธรรมชาติมีในก่อน (โหติ) ย่อมเป็น (อิติ) ดังนี้ ตกฺก ปกถสุ ในบท ท. เหล่านั้นหนา (ปทส) แห่ง มหาว่า โปราณมต่ อิติ ดังนี้ ๆ (อภา) อะพระผู้พระภาคเจ้า อาลปิติ ย่อมทรงร้อนเรียก อุปาสกา ซึ่งอุบาส ต นั่นว่า อดุล คู่อื่นอดุละ อิติ ดังนี้ ๆ (อุปโต) อ. อธิบายว่า หิ จริงอยู่ (ชนา) อ. ชนะ ท. นิทนฤติ ช่อมิถุนา ปกคลิ ซึ่งบุคคล ผู้ซึ่งนิ่งเป็นปกติว่า เอโส ปกคลิ อา.บุคคลนี้ ดูนที หุฑวา นิสินโน นั่งเป็นผู้ยังเป็นแล้ว