ความสุขและเครื่องนำมาซึ่งความสุขในพระพุทธศาสนา : หน้า 136/231

ประโยค - คํานิยมพระพุทธมนต์อันสุภาพ อก-หน้าที่ 136 ความสุข (โหติ) ย่อมเป็น สามคูณ อ. ความพร้อมเพรียง สมบูรณ์ แจ่มมุข สุขเป็นเหตุ เครื่องนำมาซึ่งความสุข (โหติ) ย่อมเป็น ตโป อ. ความเพียรเครื่องเผาลาญ สมควร นานัน แห่งชน ท. ผู้พร้อมเพรียงกัน สุโข เป็นเหตุ เครื่องนำมาซึ่งความสุข (โหติ) ย่อมเป็น อติ ดังนี้ ๆ (อุโค) อ. อรรถว่า พุทธะ อ. พระพุทธเจ้า ท. อุปปุชะ- มา เมื่อจะทรงอุบัติ มหาชน ยงมหาชน ตาน์นิตย์ ยอมให้ข้าม รถคุณารที่ กนุตารที่ จากกันดาร ท. มีกนาคารือความเป็นต้น สมุ โหติ ใดต่อมา เพราะเหตุนี้ อุปาไท อ. ความเกิดขึ้น พุทธาน แห่งพระพุทธเจ้า ท. สุโข เป็นเหตุเครื่องนำมาซึ่งความสุข (โหติ) ย่อมเป็น สตตา อ. สัตว์ ท. ชาติอาทิรมฺมุมา ผู้เหตุมี ความเกิดเป็นต้นเป็นธรรม อานาม อภัยแล้ว สมหุรนเทสน์ ซึ่งการ แสดงซึ่งพระลักษณะมุจฉนิต ย่อมผ่าน ชาติวิถี ทุกข์จากุณ์ ท. มัชฌัตต์เป็นต้น สมามา เหตุใด ตสมา เพราะเหตุนี้านุ สุขุม- เทสนา อ. การแสดงซึ่งพระลักษณะมุจฉนิต สุชา ซึ่งว่าเป็นเหตุเครื่องนำมาซึ่ง ซึ่งความสุข (โหติ) ย่อมเป็น (อิติ) ดังนี้ ตดก ปทส ในบท ท. เหล่านั้นนับนา (ปกสุต) แห่งพูว่า พุทธานุปะโท อิต ดังนี้ เป็นต้น ๆ สมิจิตตา อ. ความเป็นแห่งบุคคลผู้มีจิตอันเสมอกัน สามคูณ