คำเชิญพระธัมมปฏิสังขาร คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 6 หน้า 227
หน้าที่ 227 / 231

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการสรรเสริญพระพุทธเจ้าและการยอมรับในคุณงามความดีของนักบวชผ่านคำพูดและการยกย่องของเทพและมนุษย์ โดยเฉพาะการชมเชยที่มีความหมายลึกซึ้งในการอธิบายถึงคุณสมบัติของบัณฑิตและการยอมรับในธรรมของพระพุทธเจ้า อ้างอิงถึงการสรรเสริญของทวาและอดีตที่เกี่ยวข้อง โดยมีการเน้นถึงความสำคัญของการสรรเสริญและความเชื่อมโยงระหว่างมนุษย์กับเทพ

หัวข้อประเด็น

-การสรรเสริญพระพุทธเจ้า
-คุณสมบัติของบัณฑิต
-การยอมรับในธรรม
-บทบาทของเทพและมนุษย์
-การชมเชยและยกย่อง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - คำเชิญพระธัมมปฏิสังขารยกพัทยาเปิด ภาค ๒ - หน้าที่ 227 มนุสสา แม้อ.มนุษย์ผู้เป็นบัณฑิต ท.อุดจาย ลูกขึ้นแล้ว โถมนนติ ยอมชมเชย ชื่อว่า ปสิณติ ยอมสรรเสริญ ติ ภิกขุ ซึ่งภิญญา น (อิติ) ดังนี้ (ปกสุต) แห่งทวา เทวา อิติ ดังนี้ ฯ อดีต อ.อรรถว่า เทวานุสสา อ. เทวาตและมนุษย์ ท. (ปสิณติ) ยอมสรรเสริญ เกวล อย่างเดียว น าบทได้ เอโล ปกุลโล อ.บุคคลนั้น มหาพุทธมหิทิ แม้อนมหาพระพรหม ท. ทสนสหสุภา ในจัตรวาฬอันมีหิมะเป็นประมาณ ปสสิโอดอา สรรเสริญแล้วนั้นเทียว อดีต ดังนี้ (ปกสุต) แห่งทวา พระหนูบาป อิติ ดังนี้ ฯ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More