การวิเคราะห์เศรษฐศาสตร์ป่า : หน้า 66/231

ประโยค ๑ กินอีพระมามป่าทุจริต ยกศพที่แปล ภาค ๖ หน้าที่ 66 กล่าวแล้วว่า พุทรุมณ ข้าแต่พารามณ ดู่ อ. ทาน วทศ กล่าวแล้ว เอ๋ อย่างนี้ กิณฑาปี แม็ก็จริง ปน ถึงอย่างนั้น อิทิ ป่า อ. รอนท่านนี้ ป่า เป็นรอนท่า นิภิกุลสุดอาด ปุคคลสุด ของบุคคล ผูมีกิเลสอ่อนออกแล้ววันเดียว (โหร) ย่อมเป็น อิทธิ ดังนี้ อาหารกล่าวแล้ว คำว่า อิมิ นี่วา ทิ กิ ป่า อ. รอนท่า รุตสุด ปุคคลสุด ของบุคคล ผู้นำโทษ ประทุร้ายแล้ว สาหลา อุปปิฏิ เป็นรอยเท้า อันนั้นเท้ามีบตามแล้วโดยพลัน (โหด) ย่อมเป็น ป่า อ. รอน เท้า ทุรวสุด ปุคคลสุด ของบุคคล ผู้นำโทษ หลงแล้ว ออกทุกติ เป็นรอยเท้าผืนปลายแห่งเท้ารำ ลงแล้ว โวติ ย่อมเป็น อิที ป่า อ. รอนท่านนี้ อีกสิบ อันเช่นนี้ ป่า เป็นรอยเท้า วิวัฏุณฑลสุด ปุคคลสุด ของบุคคล ผูมีกิเลสอันเป็นเครื่องมุงบงอันเปิด แล้ว (โหติ) ย่อมเป็น อิที ดังนี้ ฯ