การทำความเข้าใจความหมายของอริยะในพระพุทธศาสนา : หน้า 169/231

ประโยค - คำซิชรธัมมปิฏกถูกรางวัล ยกศักดิ์เปล่า ภาค 6 หน้า ที่ 169 ผู้นำไปซึ่งรัฐจะเป็นปกติ วัดดาวุติ ผู้มักวัตร อริยะล ผูเป็นอริยะ ต นั้น ตากลิ ผู้นั้นน สปุปริส ผูเป็นสัตบุรุษ สุขมิ ผูมีปัญญาดี อนุทิ ทิวา อิว รวกอ อ. พระอานันทร์ (ภมุโต) คบอยู่ นกฤฎุตพล ซึ่งคลองแห่งนักการ อิติ ดังนี้ ๆ (อุดโต) อ.อรรถว่า สาม เป็นคุณชาตยประโยชน์ให้สำเร็จ คือว่า สุนทร เป็นกรรมดี คือว่า ภาวะดี เป็นกรรมเจริญ (อิติ) ดังนี้ ตกู ปทส ในบท ท.เหล่านั้นน่า (ปฐส) แห่งบว่าว่าสา อติ (อุดโต) อ.อรรถว่า เกลอ เคส อริยะน นหัสนันทิภาวิโวมิ อ.ความ เป็นแห่งกิจมีการนั่งเป็นต้น ในอันเดียวกัน กับด้วยพระอริยะเจ้า ท. เหล่านั้น เคส อริยะน วชุปปฏิวัติ กุฎุ ลนกานา โวปี แม้ อ.ความ เป็นค้ออันได้ เพื่ออนคะทำ ซึ่งวิธีและวัตรอันสมควร แก่พระ อริยะเจ้า ท. เหล่านั้น สาศudala เป็นอาการยังประโยชน์ให้สำเร็จ (โหติ) ย่อมเป็น (อิติ) ดังนี้ (ปฐส) แห่งบว่าว่า สนุนหัวใจ อิติ ดังนี้ ๆ (อุดโต) อ.อรรถว่า หิ เพราะว่า โย ปูคคโล อ.บุคคลใด สหาธี เป็นผู้มีปกติเที่ยวไปกับ พาเลน ด้วยคนพาล (โหติ) ย่อมเป็น