ความหมายของการปล่อยวางจากสัตว์และสังสาร : หน้า 179/231

ประโยค - คำฉัทรธรรมนป่ฏิถูกตา ยกศัทพ์ปลอ ภาค ๖ - หน้าที่ 179 (ปุตาส) แห่งบวชว่าคง อิติ ดั่งนี้ ๆ อปาโย อ.ความไปปราศ คือว่า วิริโย อ.ความพลัดพราก ปิยหิ สุตตสงสาริ จากสัตว์และสังสาร ท.อ้นเป็นที่รัก ปิยาปิโย อิติ ชื่อว่าความไปปราศจากสัตว์และสังสารอันเป็นที่รัก ๆ (อิติ โโก) อ. อรรถว า ลามโก อันลามโก (อิติ) ดังนี้ (ปุตาส) แห่งบวชว่า ปาปิโย อิติ ดังนี้ ๆ อุตโถ อ. อรรถว่า ปิย อารมณ์ อ. อารมณ์อันเป็นที่รัก นุตติ อมฤมี เนย เฉย ชนาน ท. เหล่าใด กายคนโท อ. โลเกเครื่อง ร้อยรัดในกาย อภิชามา คือ อ. ความเพ่งเล็ง เตสนาน อันชน ท.เหล่านั้น ปิติหยี ยอมละเสียได้ อุปปิย อารมณ์อัน ไม่เป็นที่รัก นุตติ ย่อมไม่มี เฉย ชนาน แก่ชน ท.เหล่าใด กายคนโท อ. กิลาสเครื่องร้อยรัดในกาย พายาโก้ คือ อ. ความพยายาม เตสนาน ชนาน ท.เหล่านี้นปิติ ยอมละเสียได้ ปาน ก็ เตสน ทวิสุติ คนเฉล ศรันเมื่อกิลาสเครื่องร้อยรัด ท. ๒ เหล่านั้น (เตส ชนาน) อันชน ท.เหล่านั้น ปิติแน สะเสียได้แล้ว เสสสนามปี ม้า อ.กิลาส เครื่องร้อยรัดองค์เหลือ ท.(เตส ชนาน) ปรับินา นาม ชื่อว่าเป็น กิลาส อันชน ท.เหล่านั้น สะเสียได้แล้ว โหนตุ ย่อมเป็น ตสูมา เพราะเหตุนัน (อารมณ์) อ. อารมณ์(ปุคลเคลน) อนุบาศ น กาฎพุ่ง ไม่พิงกระทำ ปีโย ให้เป็นที่รักหรือ อุปปิย วา หรือว่า ให้ไม่เป็นที่รัก อิติ ดังนี้ (กาฎปาทสุด) แห่งบวชแห่งพระกัถว่าว่า คุณา เตส น วิชชณตู อิติ ดังนี้