การกล่าวถึงพระเถระและพระนคร : หน้า 77/231

ประโยค ๑ - คุณสิสาวาส จักถือเอา อิติ ดังนี้ เอก วน คำอย่างนี้ว่าอาวุโส แม่ผู้มีอายุ คำ อ. ท่าน คุณห จึงถือเอาเด็ก อิติ ดังนี้ (มุขคุลานนท์) อันพระเถระชื่อว่าโมคลัสณะ สุเทต กล่าวแล้ว ปีนโทภาการทวิโอ อ. พระเถระชื่อว่าเป็นโทภาราทวาชะ อายุสมา ผู้มีอายุ สมาบัติชิฏิวา เข้่าแล้ว จุดคุฒมาณ ซึ่งมานที่ ๕ อภิญญะ-ปกามิ อนันตภูมิเป็นบาท วิจารออกแล้ว ปรินิทานโฺตกำหนด ต้ออยู่ ปฏิญาณาสอ ถึงหนาด คิดวู่ อันมีคาถ ๓ เป็นประมาณ ปทุมเดน คึอปลายแห่งเท้า อุจฺจางผา แล้วง่านคา ไอ่ั่งนคาดให้ตั้งขึ้นแล้ว อากาศ ในนภากาศ ตุลปิ๋ วีร วาระ อปูแห่งนุ่น อนุปริยาย เวียนรอบแล้ว อุปรี ในเมือบน บรรฺฑะนครศรี แห่งพระนครชื่อว่า ราชคฤฐ์ ปรากฏแล้ว ปีนิว วิชาวะ อ.วัดกเครื่องใจ นครศรี ซึ่งพระนร คิดคุญบามาสูด อันมีคาถ ๓ เป็นประมาณ ฯ นครวาสิน ชนา อ.ชนะ ท. ผู้นุปดิอยู่ในพระนคร ฐิตา กลัวแล้วว่า ปาทโน อ. หิน อุตฺตริวา ทับลงแล้ว คุณหาติ ยึด เอาอยู่ โน ซึ่งบ้านเจ้า ท. อดิ ดังนี้ ควา กระทำแล้ว สุปุปฺบิน วิจาณ ผญูณ ซึ่งวัดฉา ท. มีพระตั้งเป็นต้น มุฏฺถา นนความหมอมน ฉนิธีสฺุสูแอบแล้ว ตคต คตุน ในที่นั้นนั่น ฯ สุดแต่ วาระ ในวาระ ที่ ๓ เรว อ. พระเถระ ภนิทฺฏิวา ทำลายแล้ว ปิติฺปาลานี้ ซึ่ง หินคาด ทาสเสิส แสดงแล้ว อุตตุปี ซึ่งคนๆ มาหาโนน อมหาชน ทิวา เห็นแล้ว แก็ ซึ่งพระเถระ (อานฺ) กล่าวแล้วว่า ปีนโทภาค-