ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำสัตย์พระธรรมปฏิรูปาภาค ๘ - หน้า 144
แห่งบทแห่งพระคาถาว่า น สกฺกา ปูณํ สงฺคุณ จิตติ ดังนี้
(ปูจา) อ. อนันตมวหา เจา หากว่า (ปูจา) อ. บุญ
(เกนจิ) อันใคร ๆ (น สกฺกา) ไม่อาจ (คณะภู) เพื่อคนนั้น
กิ้ม อย่างไร อติ ดังนี้ (ภาวย) พึงมีไว้ร
(วิสุตฺฉน) อ. ฉันเฉลยว่า (ปูจา) อ. บุญ (เกนจิ)
แม้ผูใคร ๆ (น สุกฺกา) ไม่อาจ (สงฺขา) เพื่อคนนั้นว่า (อิม)
ปูฏํ อ. บุญนี้ (อุตฺโต) อ. อรรถว่า (ปูจา) อ. บุญ เกนจิ อนใคร ๆ
(น สุกฺกา) ไม่อาจ (สงฺขา) เพื่อคนนั้นว่า อิม ปูญญา อ. บุญนี้
แต่ตุๆ คํานําประมาณเท่านี้ อิตฺ คำดังนี้ (คาถาปุสส) แห่งบทแห่ง
พระคาถาว่า อิมุตฺตมึ ปิณฺฑํ อีวํ อิติดังนี้ ๆ อิติบายโท อ.ศพฺพที
อีที ในบทนี้ว่า (เกนจิ อิติต) ดังนี้ ๆ เกนจิ อนิใคร ๆ คือว่าปุคคลน
ว อนุบุคลหรือ มานน วาหรืออํานันเครื่องนั้น ๆ ตกฺก ปุคคล-
มาน๎ ในบุคคลและเครื่องนับ ท. เหล่านั้นนา เตน ปุคคลน-
อนบุคคลนั้น พุรมนกินา มีพรหมเป็นต้น ปุคคลน อติ ชื่อว่า
อนบุคคล ๆ มานน อันเครื่องนับ ตีรสิน อนมืออย่าง อ. ตีรสิน
ว คือ อันเครื่องพิจารณาหรือ ธารณวา คือ หรือว่า อันเครื่องชั่ง
ปุรณวา คือ หรือว่า อันเครื่องตวง มานน อติ ชื่อว่า อัน