คำฉัทพระธรรมปฐบูญญา ภาค 6 - หน้าที่ 205 : หน้า 205/231

ประโยค- คำฉัทพระธรรมปฐบูญญา ยกศัพท์แปล ภาค 6 - หน้าที่ 205 ปริดูเกน อันนิตหนออยยิ่ง อิติ ดังนี้ ๆ (สุตโต) อ.พระศาสดา ตรัสแล้วว่า โมคคัลลาน ผู้คือโมคัลลานะ ตุว อ.เธอ ปัจจุส ย่อมถาม มึ ซิ่งเรา กลมา เพราะเหตุอะไร อง อุโฑ เนื้อความนี้ เทวิเถติ อนางเทพิตดา ท. กโตด์ บอกแล้ว เต แกเธอ นนุุ มิโช่หรือ อิติ ดังนี้ ๆ (โมคคัลลานุณต์โร) อ.พระเถร ชื่อว่าโมคัลลานะ (ปุจฉ) ทูลถามแล้วว่า ภูนดา ข้าแต่พระองค์ ผู้เจริญ อาม พระเจ้าข้า ทิพพสมุติ อ. สมันตินันเป็นทิพ (ปุจฉ)แลน อันบุคคล ลพฤกิ มณญญะ จะรออ่อนน้ำ เอาดเกน การณู ด้วยเหตุอึ่มมีประมาณเท่านี้หรือ อิติ ดังนี้ อด ครั้งนั้น สุตฺตา อ.พระศาสดา วตวา ตรัสแล้วว่า โมคคัลลานะ ก่อนโมคัลลานะ (ปุคคล) อ.บุคคล สงฺลูกตฺ วุตติ กโตวาปี แม้กวาแล้ว ซึ่งเรื่องอันมีค่ำเป็นประมาณ โกมณฑุต ฏารณ ชหิตวา ปัจจุบา แล้ว ซึ่งเหตุอันมีความ โกรษเป็นประมาณ ปริดูเก ทานุ ทวูปิ แม้ว่ามีประมาณน้อย เทวโลค คจตุเว ออพระเถรจ่ออโมคัลลานะนั่น อทต ตรัสแล้ว คำนี้ ซึ่งพระคาถา อิม นี้ว่า (ปุคคล) อ.บุคคล ภณ พึงกล่าว สุตุ ซึ่ง คำสัก น ฎุณเมยย ไม่พึงโคธ (ปุคคล) อ. บุคคล (ปุพพศัพท์ณนะ) ยาโต ผู้นบรรพพิาส ขอแล้ว อุปปิ วตุติ ซึ่งวัตถุแม้นน้อย ทุขา