ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉัตรพระมงกุฎถูกต้อง ยกพัณฑ์เปล ภาค 6 - หน้าที่ 121
เรื่องภิกษุผู้ไม่อภิบาล
๒๕.๑๐/๑๓/๑๗ ตั้งแต่ โอ สกุราฐ อาหาร อน สุตา
เป็นต้นไป
โอ ภิกขุ อ. ภิกษุณี อาหาร นำมาแล้ว สกุราฐ ซึ่งก่อนกรวด ท.๑
อก ครั้งนั้น สุตา อ. พระศาสดา อาหาร ตรัสแล้วว่า ตุ อ. เธอ
ธปิ จงตั้งไว้ ปัญญาส สกุราฐ ซึ่งก่อนกรวด ท.๔๕ ปริโภคฤดูย
เพื่อประโยชน์แก่เจี๊ยบเป็นเครื่องบริโภค ครู ก่อน (รบให้) จงตั้งไว้
ดูวิสุสิต สกุราฐ ซึ่งก่อนกรวด ท.๔๘ อดตาย เพื่อประโยชน์ โดนาน
แก้โค ท.ทวินัน ๒ (ชลิ) จงตั้งไว้ เอ็ดตุต นาม สกุราฐ ซึ่ง
ก่อนกรวด ชื่ออันมีประมาณเท่านี้ วิสุตตาย เพื่อประโยชน์แก่พิช
(รบให้) จงตั้งไว้ (เอ็ดตุต นาม สกุราฐ) ซึ่งก่อนกรวด ชื่ออันมี
ประมาณเท่านี้ ยกุทธาคุณเจน่า เพื่อประโยชน์แก่ถังและไฉ (ชปิ)
จงตั้งไว้ (เอ็ดตุต นาม สกุราฐ) ซึ่งก่อนกรวด ชื่ออันมีประมาณเท่านี้
กุทธาคุณเจน่า เพื่อประโยชน์แก่ถัง และใบตรี สุตตาย เพื่อ
ประโยชน์แห่งมัดและขาวา อิติ ดังนี้ นำ ภิกษุ คะภิกุณมั่น ฯ สกุร
ครั้นเมื่อก่อนกรวด (เทน ภิกขุนา) อับภิวนุ้น คณียาม นำอยู่
เอว อย่างนี้ กาหปนสต อ. ร้อยแห่งกาหปะ ดั้ง นั้น น ปิโต
ยอมไม่เพียงพอ ๆ