ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉีพระธัมมปิฏกถูฏต้อง ยกศัพท์แปลภาค ๖ - หน้า ที่ 100
เมื่อจะทรงแสดง นับ ซึ่งนัน อาหาร ตรัสแล้วว่า สารีปฏิคุ คู่คูาสารี์-บุตร ดู อ. เธอ สมปุสาสา จงตามเห็นด้วยดี อิก ภูติ การณิ ซึ่งเหตุอันเป็นแหล่งนี้ อดิ ดังนี้ ๆ ก็ ได้ยินว่า เอวังิน อ. อัน
ทรงพระคํารองนี้ว่า สารีปฏิคุ อสอ อภิญจ๊อ สารีปฏิคุ มร อุโมดสัย คหญวา กนฺญโด เมื่อจะอเลขานุการ ของเรา แล้วกล่าว
กถุสติ จักกล่าว ขนุรเสน ด้วยอำนาจแห่งนี้ อติ ดังนี้ อโหสิ ได้มั้แล้ว อสุต สุอฺฎ สุAฏ แห่งพระศาสดาพระองค์นั้น ๆ
โส ป ญฺโห อ. ปัญหานี อุบุปาฏิ ปารากแล้ว เณรสุ เณ่ พระเถระ นิสฺสเตน โดยร้อยแห่งมัย นิสฺสสเสน โดยพันแห่งมัย สห พร้อม นยทานน และการประทานงั้น ๆ โส เผา อ. พระเถระ น ตฺวา อ. พระเถระ น ฐะวา ตั้งอยู่แล้ว สุตภา ทินนมน ภูมในนัยอันอันพระ ศาสดาประทานแล้ว กัลสํ กา ของพระศาสดา พระนดุ คํานี ย่อมไม่มี ๆ ก็ ได้ยินว่า เทนเออ การเนิน เพราะเหตุนันเทียร เถรา อ. พระเถระ ฐดา ยืนอยู่แล้ว ปรุโต บ้างหน้า สุตฏู ของพระศาสดา นาที นั้นลือแล้ว สีหนาท ซึ่งสันนาทว่า ภณฺด ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ออ อ. ข้าพระองค์ เทอ ครับ เมื่อฝน สุตสนุต ตกอยู่ สกลาปิ ปิม แมคลอดับทั้งสิ้น สุมโก เป็นผู้สามารถ คุณทวด ลูกข์ อาโรปุ เพื่ออันนันแล้วกึ่ง นี้ งั้นคะเนิน