บทสนทนาพระวุฒเดเกี่ยวกับความคิดและการบูชา : หน้า 60/231

ประโยค ๑ - กินฑู พระมิมปทุจริต ยกสพู่แปล ภาค ๖ หน้า ๖๐ ชื่อวากะพระ วุฒเด กบราบูลแล้ว (วฺฺวา) ตรัสแล้วว่า มย ครับ เมื่อเรา ลูฑี กบ ปฏฺตวาริ ด้วยอุตม์และทาระ ท. มม ของเรา อุตฺหตุว่า ไม่อื้อเอาแล้ว สนุกดี วุฒิ ครั้งววดับเป็นของมอิอยู่ ดาว ของท่าน เทนเด ถวายอยู่ สนุกดี วุฒิ ครั้งววดับเป็นของมอิอยู่ อุตฺตโน ของคน หานิ อ. ความเสื่อม กา อรไร (โหติ) ย่อมมี ตุยุพี แม้แก่นท่าน ย วุฒิ อ. วัตถุใด มยา อันนา เทุนู่ ให้แล้ว เด แต่ท่าน ดา วุฒู อ. วัตถุนี้(มายา) ทินนิวว จงเป็นวัตถุดื่นเราให้แล้วนั่นเทียว โหด จงเป็น ปน แต่ว่า ตัว อ. ท่าน นิทฺขุม จงออกไป รุฐัว จากแว่นแคว้น เม ของเรา อิตดิ ดังนี้ นิรุตวา ทรงนำออกแล้ว ดำ กาฬ ซึ่งามาตย์ชื่อว่ากา พระนั่น รุฐา จากแว่นแคว้น ปกโกษาปุตวา ทรงราชบุตรให้ ร้องเรียกมาแล้ว ชนุโภ ซึ่งอามะเดชอ้ว่าชนะ ปูฏิวา ครสสาม แล้ววา ก็ ได้ยวา เอ๋ อิหนุด อ. ความคิดอย่างนี้ เถ อันท่าน จินดติ คิดแล้ว สงู จิงหรือ อิดิ ดังนี้ (จบ) ครั้นเมื่อคำว่า (เอวา จินดนู) อ. ความคิดอย่างนี้(ม) อันดับพระองค์ (จินติติ) คิดแล้ว สงูจริง ดังนี้ (ชนุโห) อนามมาตย์ชื่อว่าว่าดูนะ วุฒเด กราบบุลแล้ว (วฺฺวา) ตรัสแล้วว่า มาดู ดูกอนอง สาชู อ.คลีล อห อ. เรา ปสนโน เป็นผู้เลื่อมใสแล้ว อนุที ย่อมเป็น ตัว อ. ท่าน คหตวา จงถ่อเอาแล้ว รชช ฯ ซึ่งความเป็นแห่งพระราช มม ของเรา เทห จงถวาย ทาน ที่วาสนา สี่วัน ท. สุด ฏ๗ มยา ทินนุยามเว อโดยทำของแห่งทานอันอันเราวายแล้ว