ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค คำฉันพระธรรมปัญญา ยกคำศัพท์เปล ภาค ๖ - หน้าที่ 154
เรื่องอุบาสคนใดคนหนึ่ง
๑๒. ๒๔/๑๐ ตั้งแต่ ภิกขุ สุตตรา สุติ คุุณุตาเอว เป็นต้นไป
ภิกขุ อ.ภิญ ท. สุตตรา สุติ คุุณุตาเอว ผู้ไปอยู่ กับ ด้วยพระศาสดา นันเทียว อุทมาสิ โผนทนาแล้วว่า อาจโอ สน์ แนะ ผู้มีอายุ ท. ดุมเห อ. ท่าน ท. ปัสสติ จงดู กมม ซึ่งธรรม สฏฺฐ ของพระศาสดา เอวาโป กมฺุข อ. กรรม อันมีรูลอย่างนี้ นุตติ ย่อม ไม่มี อุณฺโลสุ ในวัน ท. เหลืออัน ปน แด่ว่า อุบชา ในวันนี (สฏฺฐอ) อ. พระศาสดา นิสูยาย ทรงอาศัยแล้ว เอ็ง มนุสสโล ซึ่ง มนุษย์คนหนึ่ง วิจารณวา ทรงจัดแจงแล้ว ทายเปลิ ทรงยังบุคคลให้ แล้วจะ ขาดอานนี วตุก คีอวุฒา ศรีสถภาพแล้วว่า ภิกขุว่า คู่อนิกาย ท. ดุมเห อ. เธอ ท. กถเล ย่อมกว่า ก็ วัดอุ ชื่อเรื่องอะไร อติ ดังนี้ สฏฺฐา ทรงดับแล้ว ตี อตฺ" ซึ่งเนื้อความนั้น วฏฺวา ตรัสแล้วว่า ภิกขุว่า คู่อินิกาย ท.อาม เอก (เออ) อ. อย่างนัน อหึ อ. เรา จินฉุตวา คิดแล้วว่า อห อ. เรา อาทฺควณฺโฒ เมื่อ จะมา ติสโยชนกนุกฺดาร สั้นทางกันคารอนมีโภชน ๑๐ เปนประมาณ