ผู้มีปัญญาแห่งพระธรรม : หน้า 30/231

ประโยค 1-30 สา อิติฏิ อ. หญิงนันต์ ภิญญา แตกแล้ว มย ในเรา อิติ ดังนี้ คนๆ วา ไปแล้ว เวคณ โดยเร็ว ทิวาา เห็นแล้ว (อุปัชฌ์) ซึ่ง อุบาสิกา สุตุ สนฺติคฺ ธมฺมิ สุขามา ผู้พอยู่ ชึ่งธรรม ในสำนัก ของพระศาสดา อาท กราบทูลแล้วว่า มุนด์ ขาแต่พระองค์ผู้จริย อัย อิติฏิ อ. หญิงนี้ ทนฺนา เป็นคนเฒ่า (เหตุวา) เป็น น ชานาติ ย้อมไม่รู้ ชมฺมิก ซึ่งธรรมกนา สุขามี อันละเอียด อิมสต อิติถิ อติฏิยา บุญฑิกปฏิวสุตฺติ สุขามิ ชนฺทกฺ อกฺเกตฺวา ทานกํ วา สีลกํ วา (ดุมหิ) กเจว อ. อัญชันพระองค์ ท. ไม่รัสแล้ว ซึ่งพระ- ธรรมกา อันละเอียด อันประกอบพร้อมเฉพาะแล้วด้วยธรรมมีบ้าง เปนดน ครุษ ซึ่งทนบทากร หรือว่าสิ่งสีลกาน แก่หญิงนี้ ภููฏิตี ยอมควร อิติ ดังนี้ สตฺวา กะพระศาสดา ๆ สตฺวา อ. พระศาสดา วิฑวาา ทรงทราบแล้ว อชฺมาสัย ซึ่งอัยยคํย์ คตสฺ สกลสํ ของพระเถระชื่อวากลนั่น ววา ตรัส แล้วว่า ตว อ. เธอ ทุปปโณโม ผู้มีปัญญาชฺวา นิสมาย อคิญแล้ว ทิกิ ซึ่งทกิธิ ปาปิ จ อนามก ปฏิกโกสติ อนามกก้น สาสนี ซึ่งคำสอน พุทธนส ของพระพุทธเจ้า ท. อยฺมสฺ ย่อมหมายาม อุดตมตายวา เพื่ออนามซึ่งคนนัน้เทียว อติ ดังนี้ อนํ ศรลํ แล้ว คาถํา ซึ่งพระคาถา อิม นีวา โอย ปุคคล อ. บุคคลใด ทุมมิโป ผู้มีปัญชา นิสมาย อาเทยแล้ว ทิกิ ธำริอิ ธิกิธิกิ ปปิโก อันามก ปฏิคโทติ ย่อมคัดค้าน สาสนี ซึ่ง