เรื่องพระสัมมาชนะเณร : หน้า 46/231

ประโยค - คำนี้พระมิมปำที่ถถูกถา ยกศพที่แปล ภาค ๖ - หน้าที่ ๔๖ เรื่องพระสัมมาชนะเณร ๑๑. ๑๓/๑๓ ตั้งแต่ อก น เรีอโร เอกมนุต นิสิกาเปดวา เป็นคันไป อก ครั้งนั้น เรีอโร อ. พระเดะ น สมุชฌชนะด เรีย ยัง พระเดะชื่อว่ามัมชนะนั่น นิสิทาเปดวา ให้ตั้งแล้ว เอกมนุต ณ ส่วนสุดข้างหนึ่ง โอวาทนุโต เมื่อจะกล่าวสอน อาหาร กล่าวแล้วว่า คาวโล แนะผู้มีอายุ กิฏฐาน นาม สุภกาลิ สมุชฌชนะตน (เหตุวา) วิจิตร อ. อันชะอ้อนอภิญ บ เที่ยวไปเป็นผู้กวาดอยู่ ตลอดกาล ทั้งปวง น วฤฒิ ธรรมไม่ควร ปน กิ (กิฏฐาน) ปาโตเอว สมุชฌชนะ ปีนตาย จริวา ปีนทปาปปปฏิคุนานต์ อาคุณตวา รตฏฐฺฐาน วา กาวิฺฎฐาน วา นิสิทนฺเน เทวุติสารํ สุขาวิตฺวา อดุฏฺฐวา ขอยา ปฏิญฺญตวา สายนนฺท อุณฺา สมุชฌชนะอ. อัน อันภิญฺญ ผูกวาแล้ว แต่เช้านั่นเทียว เที่ยวไปแล้ว เพื่อบทนบาต ก้วกัลแล้วจากบทนบาต ผูมาแล้ว นั่งแล้ว ในที่เป็นที่พักใน กลางคืนหรอ หรือว่าในที่เป็นที่พักในกลางวัน สายายแล้ว ซึ่งอาการ ๑๒ เริ่มตั้งแล้ว ซึ่งความล้มไปและความเสื่อมไป ในตัวภาพ ลูก จินแล้ววาด ในเวลานี้นา วุณฺฏิ ย่อมควร โอกาส อ. โอกาส (กิฏฐาน) อันภิญฺญ อสมุชฌชนะ‍วา ไม่วาดแล้ว นิจกําลํ ตลอด กาลเป็นนิจ กาดพุโฟ พิกระทำ อุตตโนปี นาม ชื่อแม้เก่ตน อิตติ