ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประกอบ - คำบูชาพระธัมมะทักขิณา ยกศัพท์เปล่า ภาค ๓ - หน้า ๑๒๖
เรื่องอัคคีพิทักษ์ตู
๒๖.๑๐๕/๙๘ ตั้งแต่ สุตา น โบ อาคีทักษิณา เป็นตนไป
สุตา อ. พระสตา วุตวา ศรัสว่า อาคีทักษิณู คุ้มก่อน
อัคคีทิศ (ปุคคลโล) อ.บุคคล คำใด ถึงแล้ว เอธานี ปพุทธานี
วฤณ ซึ่งวัตถุ ท. มีภูเขาเป็นต้น เหล่านั้น สรณ ว่าเป็นที่ lor
โโย ทุกบาท มูจิดิ ย่อมไม่พ้น จากทุกข์แล ปณ ส่วนว่า (ปุคคลโล)
อ.บุคคล คนวา ถึงแล้ว พุทธ์ ซึ่งพระพุทธเจ้า มนุษย์ ซึ่งพระธรรม
สงฆ์ ซึ่งพระสงฆ์ สรณ ว่าเป็นที่ lor ปุญฺจิ ย่อมพัก สกาลุกฺขยา
จากทุกข์ในวัฏฎะ ทั้งสิ้น อิติ ดังนี้ อภิส ได้ทรงภายหลังแล้ว คาถา
ซึ่งพระคาถา ท. อิมา เหล่านี้ว่า
มนุสสา อ.มนุษย์ ท. พุท โว มากํา ภยตฺจิตฺตา
ผู้อนันต์คทุกความแล้ว ยนฺตุ ย่อมถึง ปพุทธานี จ
ซึ่งญา ว ท. ด้วย วานินี จ ซึ่งปา ท. ด้วย อาราม-
รกฺขต ฺญูญาตุญาติ จ ซึ่งอารามและรงฺขเจติย ท. ด้วย
สรณ ว่าเป็นที่ระลึก สรณ อ.สรณะ เอต โโต
นั่นแล เขม เป็นสรณะเทม (โทติ) ย่อมเป็น
น ามิได้ สรณะ อ.สรณะ เอต นั้น อุดมง
เป็นสรณะสูงสุด (โทติ) ย่อมเป็น น ามิได้