ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉันพระธัมมปิฎกฉบับกลาง ภาค 6 - หน้า 132
สกฤต อ. พระศาคตา ว่าวา ครัสแล้วว่า อานนุ คู่คออนานท์
ปริสาชานิโ นาม ชื่อ อ. บูรณผูชาใน น อุปปชฌติ ย่อมไม่เกิดขึ้น
สุพฤคฺฒ ธาน ในที่ทับปง ปน แต่อกว่า (ปริสาชานิโ) อ. บูรณ
ผูอาชาใน อุปปชฌติ ยอ่มเกิดขึ้น มหชมภิรมย์สวาสดิ์ ในที่อึ่นเป็น
มัชฌิมประเทศ ดิยชนสถาม อันวาวใยร้อยแห่งโหยน ๓ อุฆโต
โดยตรง นวใชนสตปุมมาฬ อันว่ร้อยแห่งโหยน ๔ เป็นประมาณ
อาวุโฏ โด ยกาลม ฎี้ (ใด) สปิรษาชานิโ) อ. บูรณผูาชในนนั้น
อุปปชฌติ เมืออเกิดขึ้น น อุปปชฌติ ยอ่มไม่เกิดขึ้น กุล ในตระกูล
ยสม วา ใดหรือ สสม วา หรือว่านั่น อุปปชฌติ ยอมเกิดขึ้น
บุตติยมาหาศาลทพุทธานุมาหาศาลานุ่งา แห่งตระกูลของบุรษย์ผู้มหาศาล
และพราหมณ์ผู้มหาศาล ท. หนา ออุปเสściąก ท. ในตระกูล
ตระกูลใดระกูลหนึ่งนั้นเทียว อิติ ดังนี้ อาท ตรัสแล้ว คำ ดัง ซึ่ง
พระคาถา อื่น นี่ว่า
ปริสาชณโณ อ. บูรณผูชาในายนั้น ทูลโอโเป็น
ผู้อื่นบุคคลหาได้โดยยาก (โหติ) ย่อมเป็น (มิ)
เพราะว่า โส ปริสาชฺฌโต อ. บูรณผูฉาในนนั้น
น ชายาติ ย่อมไม่เกิด สุพฤคฺฒ ธาน ในที่ทับปง
โส ปริสาชฌโต อ. บูรณผูฉาในนั่นนี้ โอโร
ผูเป็นนักปราชญ์ ชายติ ย่อมเกิด ยฏฺฐู กุล
ในตระกูลใด ดํ กุล อ. ตระกูลนั่น เอร็ด ย่อมถึง
สุข ชึ่งความสุข อิติ ดังนี้ อ