การศึกษาและการบรรพชาในพระพุทธศาสนา : หน้า 97/231

ประโยค ๑ - คำนี้พระบรมปภัคฐ ยกพัทธ์แปล ภาค ๕ หน้าที่ 97 การออกไป เทวาปิ แม้อ อ. เทวาและมนุษย์ ท. ปีหนูดิ ย่อมกระหยิ่ม สมุทๆธารัตน์ ต่อพระล สัมพุทธเจ้า ท. เต็ เหล่านั้น สติทิน ผูทรงมี พระสติ อิต ดั่งนี้ ๆ (อุตโก) อ. อรรถว่า ยุคลุปปุตตะ ผุทรงประกอบแล้วและ ทรงประกอบทั่วแล้ว มานา สุ ในมน ท. ทิวส ๒ อิมสิ เหลา นี้ อิต คือ ลูกบุญปิญญาณ อ. การเข้าไปฟังลงซึ่งลักษณะ อธิมสุบุญญาณ อ. การเข้าไปฟังลงซึ่งอารามณ์ อาวุชนามปุตตะอธิฐานวุกวาน- ปัจจเวกญาเหนี้ ด้วยการรำพึงถึงและการเข้าและการอธิฐานและการออก และการพิจารณาเห็นเฉพาะ ท. (อิก) ดังนี้ ตลอด ปทสูด ในนบ ท. เหล่านี้หนา (ปทวุฒ) แห่งมหาวตองแห่งบวรู่ เช มาเทป- ปฐกต อิต ดั่งนี้ ๆ ปุพพุชา อ. การบรรพชา (สิกขามมิต) อัญบุคคล ท. ผู ใครในการศึกษา น คเหตุพุพา ไมพึงถือเอว่า เนกามมั่น อ. การ ออกไป อิต ดั่ง นี้ ออกา คาถาปาในบามแห่งพระกถานี้ว่า เนกามมูปลสม รา อิต ดั่ง นี้ ปน ก็ เอ็ด เนกามมัติ อิต วงนั้น อ. คำว่า เนกามมั จะนี้น (ภาคตา) อินพระผู้พระภาคเจ้า วุตติ ตรัสแล้ว สนุกาย ทรงหมายเอา กีลาสุปลสมุนิพาพรรดิ ซึ่งความ ยินดีในพระนิพพานอันเป็นที่เข้าไปสงบวิบัติแก้กิเลส ฯ (อุตโก) อ. อรรถว่า เทวา แม้ อ. เทวา ท. มนุสาสปี แม้ อ. มนุษย์ ท. ปิณหนุติ ยอมกระหยิ่ม คือว่า ปุณณุติ ยอ้ม