ปรโพด๓ - กัณฐีพระมันป่าทฐุตกล คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 6 หน้า 55
หน้าที่ 55 / 231

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงความคิดเกี่ยวกับสวรรค์และโลกของสัตว์ ที่สะท้อนถึงธรรมชาติแห่งความไม่เที่ยงของชีวิต มีการกล่าวถึงการใช้วิธีต่างๆ ในการพิจารณาสถานะของสัตว์ รวมถึงแนวคิดทางธรรมะที่เกี่ยวข้องกับความมีอยู่และการหลุดพ้นจากคำว่าเป็น สรุปได้ว่าการเรียนรู้และทำความเข้าใจเกี่ยวกับชีวิตจะช่วยให้เราเข้าใจถึงความสำคัญของการกระทำในแต่ละชาติต่อไปในอนาคต.

หัวข้อประเด็น

-สวรรค์และนิยาม
-ธรรมะและความไม่เที่ยง
-การตีความสัตว์และสถานะ
-การพิจารณาในมุมมองเชิงลึก
-ความเชื่อมโยงระหว่างชีวิตและการกระทำ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ปรโพด๓ - กัณฐีพระมันป่าทฐุตกล ยกศัพท์แปล ภาค ๕ - หน้าที่ ๕๕ จะไป สกุณย์ สู่ สวรรค์ สกุลโน อิว ราวะ อ. นก ชามุตโต ตัวพ้นแล้วจาก่าย (อุปโย) เป็น สัตว์น้อย (หนูโนโต) เป็นอยู่ อิติ ดังนี้ ๆ (อุตโต) อ.อธว่า โลกียมหาโน อ. โโลกียมหาน อี้ นี้ ๆ อนุภูโต เป็นผู้ชื่อว่าเป็นคนบอแล้ว ออกเวน เพราะความ ไม่มี ปาปาจาญูโน แห่งจงัญคือปัญญา (โหติ) ย่อมเป็น (อิติ) ดังนี้ ตกก ปทุตุ ในบนา ท. เหล่าน้นหนา (ปทุกษุสโต) แห่ง หมวดสองแห่งวา ใช้ โอโล อิ ด ดังนี้ ๆ (อุตโต) อ.อธว่า ชน อ.ชน คเนโน น้อยคน คืว่า น พฤ ไม่มาก เอุดก โลโล ในโลกนี้ วิปลาสติ จะเห็นแจ้ง อนุจิฬามสน ด้วยอำนาจแห่งลักษณะ มีลักษณะอันไม่เที่ยงเป็นต้น (อิติ) ดังนี้ (ปทุตุสุต) แห่งหมวดสองแห่งวา คุนเหตฺุด อิติ ดังนี้ ๆ อุตโต อ.อธว่า วรุฏเกสด ในนรกระจาบ ท. เฉกน สกุณิฺเน ชาเลน โอฏฐิวา คฤหมานสูต ตัวอนุบุคคลผู้นี้ซึ่งมันก แล้วเป็นอยู่ ผู้ลาภดาลแล้ว ด้วยข่าย จับเอาอยู่ นา โกติเอว อุตกฺโก อ. นกกระจาบ บางตัวนั้นเทียว มุจจติ ย่อมหลุด ชาโลโต จาก่าย เสสา วุฒา อุนกระจาบ าท. ตัวเหลือ ปวิลณี ย่อมเข้า ไป อนุโชลเอว สูภาในแห่งข่ายนั้นเทียว ยก ฉันใด สุตตสุต ในสัตวา ท. มารชานน โอฤดุกสุต ดูอุกเขสวารไว้แล้วหนา พุฒ สุตตา อ.สัตว์ ท. มา อปายาคามิโน เป็นผู้มีปกติไปสู่ขาย โหนุจี ย่อมเป็น สตโน อ. สัตว์ อุปโปร น้อยตัว คือว่า โกจิเอว
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More