ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำชื่นพระมาหมัยฐกฺูถกถ ยกศพัทเปดภา - หน้าที่ 140
ภควา อ.พระผู้มพระภาคเจ้า สมปภเสสึ ทรงยังพราหมณ์ให้นรีเร็ง
ด้วยดีแล้ว เอย อย่างนี้ เกน นุ โก การเถอะ เพราะเหตุอะไร
หนอแสล อิติ ดังนี้ สงฺชนาอุ ให้คืพร้อมแล้ว ฯ โต ลำดับนั้น
ตกาโด อ.พระตกดวา ศรสมแล้ว มูฏิการสุดนิด ซึ่งมูฏิ-
การสุด ม ชุมมินิาย ในมุฏิสมมิกา อปนุต เพื่ออนรงนำไป
ปราศ สังข์ ซึ่งความสงสัย เตส ภิกฺขุน แห่งภิฐินัน
นิมินิตวา ทรงนิยมแล้ว กุสโลปทัสสมสุข โฆษมนพเณคี
จ ซึ่งพระเจดีย์บูนบุคคลระทำแล้วด้วยทองอันสูงโดยโซนี ของพระ
ทศพลทรงพระนามว่ากสละด้วย อปฺโณ กนกเดีย จ ซึ่งพระเจดีย์
อันบุคคลระทำแล้วด้วยทอง องค์หนึ่งอีกด้วย อภาเหล ในอากาศ
อิคฺขาราวนาวา ด้วยอานุภาพแห่งพระอุทกิ ทสุตวา ทรงแสดงแล้ว
มาหา น แก่มหาชน วดา ศรสมแล้ว ทูรญฺจิณูก่อนพราหมณ์
ปุชา อ. การูชา ปุชราทาน ปุกคลาน ซึ่งบุคคล ท.ผู้ครองเพื่อ
การบูชา อวชิธานิ ผู้มีอย่างอย่างนี้ ยูฏตรา ๆ เป็นภิสิทธอรแล้ว
กว่เทียวย (โถ) ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ ปกาสฺวา ทรงประกาศแล้ว
ปุธารา ปุคคลึ่งบุคคล ท. ผู้ครอบอ้อนบูชา อวดโร โส ๔ พุทธา
ทิกา มืพระพุทธเจ้าเป็นต้น มหบริพุทธานุสตโ ทสุตเมนเอนอ
โดยนัยแห่งพระคำรัศอันพระองค์ทรงแสดงแล้ว ในมหาเปรียนิพทาน-
สูตรนั้นเทียว ปริติเปตวา ทรงแสดงแล้ว เจดียา ซึ่งพระเจดีย์
ท. ดิถี ๑ อิติ คือ สรีระดี ซึ่งสรีระดีอุทกสุดดี ซึ่งอุททิส-
เคดีย์ ปริโภคเดติ ซึ่งปริโภคเดติ วิศสโต โดยพิเศษ อภาส ได้