คำปฐมพระธรรมปฐมอุกิธา : หน้า 153/231

ประโยค - คำปฐมพระธรรมปฐมอุกิธา ยกศัพท์เปล ภาค ๖ หน้า 153 (อุโณ) อ. อรรถาว สินโนโต ปุกโโล อ. บุคคลผู้นะอยู่ ปรั ปุกคล ซึ่งบุคคลอื่น ปฏิสัมภิท ยอมได้เฉพาะ เวร ซึ่งเวร (อดิ) ดังนี้ ตุก ปทุษ ในบทธ พลก ท. เหล่านั้นนา (ปทสส) แห่งว่า ชัย อิติ ดังนี้ฯ อุโณ อ. อรรถาว ปรน ปุกเครน ปรัชโฒ อ. บุคคล ผู้อื่นบุคคลอื่นให้แพ้แล้ว เสด ย่อมนอน ทุกข์ เป็นทุกข์ คือว่า วิรติ ย่อมอยู่ ทุกข์ เป็นทุกข์ ในอธิบายทั้งปวง ท. (ฉันทนาน) ด้วยอำนิจว่า อัฟ อ. เรา สกุขิสาม จิกาอา ทุงจี เพื่อเห็น ปฏิส ซึ่งหลัง ปฐมมิติสุด ของปัจฉิมิ ตกา นู โป ในกาลไรหนอแล อิติ ดังนี้ อิติ ดังนี้ (ปทสส) แห่งวว่า ปรัชโฒ อิติ ดังนี้ฯ อุโณ อ. อรรถาว วินาสโล อ. พระจินอสาฯ อุปสนูคราส- ทิกิลาโล ผู้มีโลสมีระเป็นต้นอันเข้าไปสงผลแล้ว อพุทธนใน ภายใน เทิดา ละแล้ว ชย จ ซึ่งความชนะด้วย ปราชัย จ ซึ่งความ แพ้วด้วย เสติ ย่อมนอน สัป เป็นสุข คือว่า วิรติ ย่อมอยู่ สุขอ เป็นสุขนันเทียว สพุรีธานสุด ในอธิบายทั้งปวง ท. อิติ ดังนี้ (ปทสส) แห่งวว่า อุปสนูโต อิติ ดังนี้ฯ