ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฐิธีพรมัฎฐะทฺถุญฺญา ยกพัทธ์เปล าภ - หน้า 2 226
หรือว่า อ. การสรรเสริญ พลานน แห่งคนพล ท. อุปปาน เม ปน แต่ว่า ปญฺทิตา อ. นันติติ ท.
อนุวิจฉา ใครคราวแล้ว คือว่า ชานติวา ทรงแล้ว นินทากรรม ว
ซึ่งเหตุแห่งการนิทานหรือ ปัสสาทนํ วา หรือว่า ซึ่งเหตุแห่งการ
สรรเสริญ ทีวาส ในวัน ทีวาส ในวัน ปัสสนิ ยอมนรรเสริญ ย
ปคคัล ดังบุคคลใด อนุวาททุกดิ ศอว่า ผู้ว่ามีความประพฤติอันไม่มีช่อง
(อุตตโน) สนมานตตา เพราะความที่แห่งคนเป็นผู้มาตามพร้อม
แล้ว อนุททาย ตุลาขา ข ด้วยสกานอันไม่มีช่องหรือ อนุททาย
ชีวิตอุตติโว วา หรือว่า ด้วยความเป็นไปแห่งชีวิต อนไม่มีช่อง
เมธวี ชื่อว่าผู้มีปัญญา (อุตตโน) สนมานตตา เพราะความที่
แห่งตนเป็นผู้มาตามพร้อมแล้ว ฯณโนปปเอา ข ด้วยปัญญอันมีโอว
อันเกิดแต่ธรรม ปญฺสิลสมาทิ ชื่อว่าผู้ตั้งมั่นด้วยดีแล้วด้วยปัญญา
และศีล (อุตตโน) สนมานตตา เพราะความที่แห่งตนเป็นผู้มา
ตามพร้อมแล้ว โลโกโลกุตตรุปปญฺญา ขอเอว ด้วยปัญญาอันเป็น
โลเกะและโลภุตตรด้วยนั่นเทียว ฯจดปริศาสิลิสน จ คฤ ด้วยศิลคือ
ความบริสุทธิ์ ๕ ค่อล โก อ. ใคร อรทิติ ย่อมครว นินทิต เพื่อ
อนันต์ตา ดุปคัล ดังบุคคลนั้น สนโนทสุ นิกข์ วิว ผู้เพียง
ดังว่าแห่งทองชื่อว่ามนุมท สุวณฺโธ โสวริฎติ อันวันแล้วจาก
โจทยแห่งทอง ฤกษ์นุมชุนมมิ อนควรเพื่ออนุและอนุข อิดิ ดังนี้
(ปทวาสส) แห่งมหมดสองแห่งว่า ยนุเจ วิจญ อิตติ ดังนี้ ฯ
(อุตโท) อ.อรรถว่า เทวา ป็ มึ อ.เทวดา ท. ปณฤติ-