การอธิบายพระพุทธศาสนาในบทคาถา : หน้า 217/231

ประโยค - คำฉันทะ มํธมปํทธังกถกถา ยกพัทธเปล ภาค ๖ - หน้าที่ 217 และกลางคืน อธมุตตาน ผู้อ้อมไปแล้ว นานพาน สูพระนิมพาน จุดอนุปิ ย่อมถึง อญฺญู ซึ่งความ ตั้งอยู่ไม่ได้ อิติ ดังนี้ ฯ (อุโค) อ. อรรถวาส สิกขุณานน ผู้กํายออยู่ สิกขา ซึ่งสิกขา ท. ติสโล ๓ ทิวา ในกลางวันด้วย รายุติ ๑ ในกลางคืนด้วย (อิติ) ดังนี้ ตตฺต ปทุตุ ในบท ท.เหล่านั้นหนา (คาถาปาฐสา) แห่ง บทแห่งพระกถากว่า อโหรุตตานสิกข์ อิติ ดังนี้ ฯ (อุโค) อ. อรรถวาส นิมพาพลาสายน ผู้มีอัศจักดิในพระนิมพาน (อิติ) ดังนี้ (คาถาปาฐสา) แห่งบทแห่งพระกถากว่า นิมพาน อธิมุตตาน อิติ ดังนี้ ฯ อุโค อ. อรรถวาส อาสาว อ.อาสวา ท. สุพิจิ แม้ ทั้งปวง เอารูปนา อริยาน ของพระอริยเจ้า ท. ผู้มีปอาทิ นี้ คูณฤติ ย่อมถึง อุจี ซึ่งความตั้งอยู่ไม่ได้ คือ วินาส ซึ่งความเนียนาค คือว่าร (อาสาวนา) นฤติกล่าว ซึ่งความที่แห่งอาสวา ท. ไม่มีอยู่ อิติ ดังนี้ (ปทุวสุต) แห่งมหาวจดของแห่งบทรา อุโค อ. นาง ปูนณา ยกกิจา ว์ ผู้มีอยู่แล้วอย่างใดเทียว ปติญา ฯ ตั้งอยู่เฉพาะแล้ว โสตปุตติผล ในโสตปัตติผล ฯ เทสนา อ. เทสนา สาตุกา อัน มีวางเป็นไปด้วยประโยชน์ อโหสิ ได้บิ้มแล้ว สมปุตตปราสยปี แม้แกชื่อยั่งฤทธิเบิ่ดแล้ว ฯ สตฺถา อ. พระศาสดา กถาาว ทรงกระทำแล้ว ภควฑิงูซึ่ง กิจด้วยพระกระยาหาร คุณทกอรปุวณ ด้วยขนมอันบุคคลละทำ