ท้าวสักกะในพระพุทธศาสนา : หน้า 165/231

ประโยค - คำชุรพระภัทรสมุทรเปลือยภาค ๖ - หน้า 165 เรื่องท้าวสักกะ ๓๕. ๑๕/๑๑ ตั้งแต่ ภิกขุ กถ สมุจฐานเปลือย อโห เป็นต้นไป ภิญุ อภิญุ ท. กถ ยังอ่านว่า อโห โอสันโห อ.ความ สิเนหา สตูในพระศาสดา (อดี) มีอยู่ สกุสส แก้วท้าวสักกะ (สกโส) อ. ท้าวสักกะ ปาหาย ทรงจะแล้ว ทิพพสมบูติ ซึ่งสมบัติ อันเป็นทิพย์ เอารูป นาม ชื่ออันมีรูปอย่างนี้ อถวา ไม่ทรงกระทำ แล้ว มุขลงโกนมตติ อากร ซึ่งพระอากร เมื่อนั้นการสั่งซึ่ง พระพักตร์เป็นประมาณ นิรันโด ทรงนำออกไปอยู่ ครภาณ ซึ่งภาชนะแห่งของหอม อกาส ได้ทรงกระทำแล้ว อุปฐาน ซึ่ง การบำรุง อิติ ดังนี้ สมุจฐานเปลือยให้ตั้งขึ้นพร้อมแล้ว ฯ สตู อ. พระศด๔ สตูว ทรงสอบแล้ว กถ ซึ่งอ่อนค่า เดสิ ภิกขุ ของภิญญ ท.เหล่านั้น ปูชินวา ตรัสสมแล้วว่า ภิกขวา ดูถ่อนภิญญ ท. ตุมเห อ.เธอ ท. เทด ย่อมกล่าว ก็ วุตฺฺคี ซึ่งออวคำ อะไร อิติ ดังนี้ (วณฺน) ครั้นเมื่อค่าวา ภนุต ข่าแต่พระองค์จริญ (มย) อ. ข้าพระองค์ ท. (วากม) ย่อมกล่าว อิมิน นาม วตฺดี ซึ่ง เรื่องชื่ออัน อติ คํานี้ (เตติ ภิกฺขุ) อนภิญญ ท.เหล่านั้น รูปเด กราบทูลแล้ว วุตฺฺตกราบทูลแล้ว อวตฺวา ตรัสแล้วว่า ภิกฺขวา คู่อ่อนภิญญ ท.เทวราชา