พระอิ่มปทุมและการสื่อสารในพระพุทธศาสนา คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 6 หน้า 58
หน้าที่ 58 / 231

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงการสนทนาระหว่างพระศาสดากับพระราชาเกี่ยวกับการถวายทาน โดยมีการแสดงถึงความสำคัญของการทำบุญในทางพระพุทธศาสนา นอกจากนี้ยังมีการอ้างอิงถึงการทำหน้าที่ของพระสงฆ์และความสัมพันธ์กับการถวายทาน อธิบายถึงภาวะของการกระทำที่เหมาะสมในแต่ละกรณี โดยมีตัวอย่างและการถามตอบที่แสดงถึงปัญญาของพระศาสดาและพระราชาในช่วงเวลานั้น.

หัวข้อประเด็น

-การถวายทาน
-ความสำคัญของการทำบุญ
-การสนทนาระหว่างพระเจ้ากับพระสงฆ์
-การปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธเจ้า

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - คำนี้พระอิ่มปทุมแล้ว เอ๖ วง ซึ่งพระศาสดา อโว ได้คราบทูลแล้ว เอ๖ วง ซึ่งพระดำรัสนี้ว่า ภมิต ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ท่าน อ. ทาน ทาทพุทฺโธฤๅ อันสม ควรแล้วกำวามเป็นทานอันบุคลลภาวะ เม อันหม้อนัน น ทินน ไม่ถวายแล้ว ก็ นุ โข หรือหนอแล อทุกุ หรือว่า อกุปโยดุ อภิต ยอดเทค อ. ภาณฑะอันเป็นอัปปะโยนั นทีวา (เม) อนหม้อนัน อทุตา ไม่ถวายแล้ว กปฏิญาณทิ่ซิ่งกะอัปปะโยนั ทานานุจิจกา อันสมควรแก่ท่าน ตุมเหท คันพระองค์ ท. น. ตตา ไม่ทรงกระทำแล้ว ม กำหม้อนัน อิดิ ดังนี้ ๆ (สุตตา) อ. พระศาสดา (ปุจฉิ) ตรัสถามแล้วว่า มหาราช คู่อมานมหาพิตร เอ๖ การณ อ. เหตุนี้ ก อะไร อดิ ดังนี้ ๆ (รามา) อ. พระราชา (ปุจฉิ) ถูลาคมแล้วว่า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More