ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำเชิญพระธรรมปิฎกถูกต้อง ภาค ๖ - หน้าที่ 109
ส่วนที่ 1 ย่อมเรียกว่า โยคคฤมิ เป็นผู้มีความเมตตา จากกิเลสเป็นเครื่องประกอบ อติ ดั่งนี้ (อิติ) ดังนี้
อสุภา นามานิวาณิ แก่นานนามานิวาณิ ดั่ง ดังนี้
อุตโถ อ. เนื้อความ ตสุ จบิกสตสบูรณ์ แห่งเพลงขับตอบนั้น
(ปุณฑตนะ) อันองค์ฤทธิ์ (เวทิตฺโพ) พึ่งราบว่า พาลา อ.คนพล
โอเมน อนิกาสเพียงดังว่าน้ำคือความเป็นต้น อนึ่ง ย่อมพัดพาไป
ปุณฑโต อ. บันฑิตต อ. บันฑิตต์ นุกิต ย่อมบรรเทา ตำ โอมัย ซึ่งกิเลสเพียงดังว่า
หว่างนั่น โยคคน ด้วยความเพรียงเป็นเครื่องประกอบ โส ปุณฑโต
อ. บันฑิตตน วิสัญญโต ผู้พรากแล้ว ถามโยคทิธี โโยคี จาก
กิลาสเป็นเครื่องประกอบ ท. มีสิสเพียงเครื่องประกอบคือความเป็นต้น
สุพเทก ทั้งบวล (ปุณฑตน) อันองค์ตน จูงใจ ย่อมเรียกว่า
โยคคฤมิ นาม ชื่อว่าเป็นผู้มีความเมตตาจากกิเลสเป็นเครื่องประกอบ
ดั่งนี้
ส่วนที่ 2 ๒๒. ๕๙/๔๙ ตั้งแต่ อน นำ สุตา อาท มิมิ เป็นต้นไป
อการนั้น สุตา อ. พระศาสดา อาท ศรัสแล้วว่า มหาราช
ดูอ่อนมหาบิดร อิทิก การณ อ. เหตุนี้ ก็ อะไร อติ ดั่งนี้ น
นาคาราชาน กะนะกุผุพระราชนัน อ. นาคาราชา อ. นาคผูพระราชา
(อา) กราบทูลแล้วว่า มนุต ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อาท อ. ชา-