ข้อความต้นฉบับในหน้า
ข้อความที่อ่านได้จากภาพคือ:
ประโยค๑- คำฉันพระธัมปาทุ ธรรกา ยกคำศัพท์แปล ภาค ๖ - หน้า ที่ ๙
สมควร ปมม ก่อน อนุสาสย์ พึงพรำสอน อนุญา
ปุคคล ซึ่งบุคคลอื่น อด ในภายหลัง น GLิสสย
ไม่พึงเศร้าหมอง อติ ดังนี้ ฯ
(อุตโต) อ. อรรถว่า ปฏิญาณเปยย พึงยงตนให้ตั้งอยู่เฉพาะ
คุณ ในคุณ อนุญวิก อนสมควร (อิติ) ดังนี้ ตกฺ ปทู ณ
บท ท.เหล่านั้นนา (คาถาปาทสส) แห่งบาลีแห่งพระคาถาว่า
ปฏิรูป นิวาสยะ อิติ ดังนี้ ฯ
อิติ อดฺกปิ อ. อรรถภูมิว่า โย ปุคคลโอ อนุสาสุโก โม เป็นผู้ใคร่เพื่ออนำร่ำสอน ปรฯ ชี้ชนนอื่น
อุปฺปจฺจาคุณหิ วา ด้วยคุณมีความเป็นแห่งบุคคลผูมีความปรารถนา
อันน้อยเป็นต้น ท. หรือ อรัญสปฺปฏิทินทีก็ ปฏิทินา วา หรือ
ว่า ด้วยอุปฺปฏิทิน ท. มีข้อปฏิบัติของอรัญสเป็นต้น (ให้) ๆ ย่อมเป็น
โส ปกโล อ. บุคคลนั้น อุตตนอดา ยงตนเทียว ปฏิญาณเปยย
พึงให้ตั้งอยู่เฉพาะ ตสมีฺ คุณ ใดคุณนั้น ปรมฺ ก่อน (โล ปุคคล) อ.
บุคคลนั้น ปฏิญาณเปยฯ ครั้นยังตนให้ตั้งอยู่เฉพาะแล้ว เอว ฯ อย่างนี้
อนุสาสย์ พึงพรำสอน อนุญ์ ปุคคล ซึ่งบุคคลอันชู นิคุณ ฯ ด้วยคุณ ท. เตหา
เหล่านั้น อด ในภายหลัง หิ ด้วยว่า (ปุคคล โล) อนุคตา อตตาน
อนิ เวสตวา ไม่ยงตนให้ตั้งแล้ว ตกฺ ฯ คุณ ในคุณนั้น อนุสาสามาโน
พรำสอนอยู่ เกลา ปรีาว ชนา ชนา จากชนอื่น อย่างเดียวนี้เทียว ลภุ ฯวา ได้
แล้ว นิ นิ ชงกรมินทา ปรโต ชนโต จากชนอื่น กิลิสสต น้ำ