ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พระอัญญาโกณฑัญญะ ผู้รัตตัญญู (๑)
๑๕
ทางด้านขวา พระโมคคัลลานะนั่งทางด้านซ้าย ส่วนเบื้องหลัง
ของพระอัครสาวกทั้งสอง
ภิกษุเจ้าหน้าที่จะปูอาสนะไว้สำหรับ
พระอัญญาโกณฑัญญะ ภิกษุที่เหลือจะนั่งแวดล้อมพระพุทธองค์
พระอัครสาวกทั้ง ๒ รูป มีความเคารพในพระเถระมาก เพราะ
ท่านเป็นผู้แทงตลอดธรรมอันเลิศก่อนใคร เป็นพระมหาเถระ
ผู้ใหญ่ จึงให้ความสำคัญแก่ท่านรองมาจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
เมื่อเป็นเช่นนี้ พระโกณฑัญญเถระจึงคิดว่า ภิกษุเหล่านี้
นําเพ็ญบารมีสิ้นอสงไขยกับแสนกัป เพื่อต้องการนั่งใกล้พระ
ผู้มีพระภาคเจ้า ท่านรู้ฐานะของท่านดี จึงปรารถนาที่จะให้
พระอัครสาวกทั้งสอง ผู้เป็นกำลังสำคัญของพระพุทธศาสนา
บริหารคณะสงฆ์ได้สะดวก ไม่ต้องมัวมาเกรงใจท่าน เพราะฉะนั้น
ท่านจึงขออนุญาตพระผู้มีพระภาคเจ้าหลีกเร้นไปอยู่ในป่าตาม
ลำพัง ซึ่งพระพุทธองค์ทรงอนุญาต
หลังจากนั้น พระเถระก็เก็บเสนาสนะ ถือบาตร และจีวร
เหาะเข้าป่าหิมพานต์พักอาศัยอยู่ริมสระมันทากินีโบกขรณี ซึ่ง
เป็นถิ่นของพวกช้างตระกูลฉัททันต์ สมัยก่อน โขลงช้างฉัททันต์
ประมาณ ๘,000 เชือก เคยปรนนิบัติพระปัจเจกพุทธเจ้า ครั้น
พระองค์กลับไปอยู่ที่ภูเขาคันธมาทน์ ไม่มีใครให้ได้บำรุง พอ
โขลงช้างเห็นพระเถระเข้ามาก็คิดว่าบุญเขตของพวกเรามาถึงแล้ว