เมณฑกเศรษฐีผู้ใจบุญ : หน้า 393/581

ธรรมะเพื่อประชาชll เมณฑกเศรษฐีผู้ใจบุญ(๑) ๓๙๒ ข่าวนั้น เกิดมีจิตเลื่อมใส อยากขอบริจาคเงินร่วมบุญกับลุงของ ตนด้วย แต่เศรษฐีผู้เป็นลุงอยากได้บุญคนเดียว เพราะเห็นว่า ตัวเองมีเงินทองมาก ไม่จำเป็นต้องอาศัยเงินของหลาน และ อยากให้การถวายกุฏิครั้งนี้เป็นชื่อของตัวเองเท่านั้น จึงปฏิเสธ ความปรารถนาดีจากหลานชาย ฝ่ายหลานชายเป็นผู้มีความเลื่อมใสในพระรัตนตรัยไม่ แพ้ผู้เป็นลุง จึงคิดว่า “เมื่อลุงสร้างคันธกุฎีในที่ตรงนี้แล้ว เรา ควรสร้างศาลารายล้อมรอบพระคันธกุฎีอีกทีหนึ่ง” จึงไปเข้า เฝ้าเพื่อทูลขอพระบรมพุทธานุญาตด้วยตัวเอง เมื่อได้รับ พุทธานุญาตแล้ว ก็เกิดความปีติดีใจที่จะได้รับบุญพิเศษในครั้งนี้ รีบกลับไปบ้าน ให้คนใช้ข้าทาสบริวารนำเครื่องไม้มาจากป่า ให้ ทําเสาพิเศษกว่าเสาไม้ธรรมดา คือ เสาต้นหนึ่งบุด้วยทองคํา ต้นหนึ่งบุด้วยเงิน ต้นหนึ่งบุด้วยแก้วมณี ให้ทำขอ บานประตู บานหน้าต่าง กลอน เครื่องมุง และอิฐทั้งหมด บุด้วยรัตนชาติ ชนิดต่างๆ ให้ทำศาลารายสำเร็จด้วยรัตนะ ๗ ประการ บริเวณตรงเบื้องบนของศาลารายได้ให้สร้างจอมยอด ๓ ยอด ที่สำเร็จด้วยทองคำสีสุก เป็นแท่งแก้วผลึก และแก้วประพาฬ จากนั้นหลานชายให้สร้างมณฑปประดับด้วยแก้ว ตรงกลาง ศาลารายให้ตั้งธรรมาสน์ไว้ เพื่อเป็นที่แสดงธรรมของพระ ธรรมกถึก เท้าธรรมาสน์นั้นสำเร็จด้วยทองคำสีสุก เป็นทอง