ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประชll
ปุณณเศรษฐี ผู้ไถนาเป็นทอง
๔๖๓
ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุขมารับสังฆทานตลอด ๗ วัน
ในวันสุดท้าย พระบรมศาสดาทรงอนุโมทนาในทานของปุณณ
เศรษฐี และครอบครัว เมื่อจบพระธรรมเทศนา ท่านเศรษฐี ภรรยา
และลูกสาว ต่างได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน เป็นผู้เลื่อมใส
ไม่คลอนแคลนในพระรัตนตรัย ได้ตั้งใจสั่งสมบุญจนตลอดชีวิต
เราจะเห็นว่า การทำบุญถูกเนื้อนาบุญ เป็นบุญลาภอัน
ยิ่งใหญ่มาก ผู้ที่มีบุญมากนั้น เพราะในกาลก่อนท่านได้ทำในสิ่ง
ที่ใครๆ ทําได้ยาก มีใจเต็มเปี่ยม ไม่เสียดายทรัพย์หรือแม้
กระทั่งชีวิต ทําถูกเนื้อนาบุญ ทำกับผู้บริสุทธิ์ ถึงคราวบุญส่งผล
ฟังแล้วแทบไม่น่าเชื่อว่า ผู้มีบุญมากไม่ต้องทำมาหากิน แค่ตรึก
ระลึกนึกถึงบุญเท่านั้น สมบัติใหญ่ก็ไหลมาเทมา เพราะสมบัติ
มีอยู่แล้วในโลก ถ้ามีบุญก็รวมสมบัติได้ สมบัติเป็นของกลาง
ของโลก มีไว้ให้เฉพาะผู้ที่มีดวงบุญสุกใสสว่างอยู่ภายในเท่านั้น
ถ้ามีบุญมาก บุญก็ดูดสมบัติเข้ามา ยิ่งใจบริสุทธิ์สว่างมาก ท่อธาร
แห่งบุญที่อยู่ในศูนย์กลางกาย ก็ยิ่งมีแรงดึงดูดมาก สมบัติ
ทั้งหลายจะหลั่งไหลมาสู่ผู้มีบุญให้ได้ใช้ตามใจปรารถนา
บุญจึงเป็นสิ่งที่สําคัญที่สุดที่จะติดตามเราไปในภพชาติ
เบื้องหน้า เป็นบ่อเกิดแห่งความสุข และความสำเร็จในชีวิต
ทั้งปวง ดังนั้นให้ทุกท่านหมั่นสร้างมหาทานบารมีกันให้เต็มที่