ธรรมะเพื่อประชาชน์ : หน้า 455/581

ธรรมะเพื่อประชาชll ชฎิลเศรษฐี ผู้มีภูเขาทอง ๔๕๔ ในที่สุด ท่านได้มอบสมบัติให้แก่บุตร โดยส่งจอบเพชร ด้ามทองให้ลูกคนแรก ก็ไม่สามารถขุดได้ เมื่อให้ลูกคนที่สอง ทดลองดูบ้าง ก็ขุดไม่ได้เช่นกัน แต่ครั้นให้ลูกคนเล็กขุด เขา กลับสามารถขุดภูเขาทองคำนั้นได้อย่างง่ายดาย และสามารถ นำสมบัตินั้นมาใช้ได้ ที่เป็นเช่นนี้เพราะลูกคนเล็กเคยทำบุญร่วม กับบิดา เคยช่วยพ่อท่าหม้อดอกไม้ทองคำาบูชาพระเจดีย์ จึงมี บุญที่จะได้ใช้สอยสมบัติเหล่านั้น ส่วนลูกคนโต และลูกคนกลาง แม้ภูเขาทองคำจะตั้งอยู่ เบื้องหน้า ก็ไม่สามารถขุดเอามาใช้ได้ เพราะตนเองไม่ได้ทำบุญมา ไม่รับบุญไม่รับภาระช่วยเหลือพ่อ คิดว่า สิ่งใดที่พ่อได้ผูกไว้ พ่อก็ต้องแก้เอง ไม่เกี่ยวข้องกับลูกๆ แต่อย่างใด ฉะนั้นเมื่อ ท่านชฎิลมอบสมบัติให้ลูกคนเล็ก และให้ลูกคนโตกับคนกลางใช้ สมบัติร่วมกับน้องแล้ว ท่านก็ออกบวชเพื่อแสวงหาอริยทรัพย์ ภายใน ไม่นานก็ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ เราจะเห็นว่า ภารกิจของพ่อคือหน้าที่ของลูกที่จะต้อง ไปช่วยกันทำให้สำเร็จ พวกเรากำลังดำเนินตามแบบอย่างของ นักสร้างบารมีในกาลก่อน ให้ตั้งใจสร้างบารมีทุ่มเทให้เต็มที่ โดยเฉพาะบุญที่เกิดจากการถวายมหาสังฆทานแด่พระภิกษุสงฆ์ ทั่วสังฆมณฑล ที่หลวงพ่อได้กราบอาราธนานิมนต์ท่านให้ เดินทางมาเป็นเนื้อนาบุญให้กับทุกท่านที่วัดพระธรรมกาย