การเกิดมาและเป้าหมายสูงสุดของสรรพสัตว์ : หน้า 494/581

ธรรมะ ประชll วิสาขามหาอุบาสิกา (สร้างบุพพาราม) ๔๕๓ การเกิดมาแต่ละชาติของสรรพสัตว์ทั้งหลายนั้น ต่างมี เป้าหมายสูงสุดอย่างเดียวกันคือ เพื่อจะฝึกฝนอบรมจิตใจให้ใส สะอาดบริสุทธิ์ ประพฤติปฏิบัติธรรม เพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง ให้เข้าถึงพระธรรมกาย แล้วอาศัยธรรมกายศึกษาวิชชาธรรมกาย กําจัดกิเลสอาสวะให้หมดสิ้นไป จะได้พ้นจากความทุกข์ และ เข้าถึงความสุขที่แท้จริง มุ่งไปสู่อายตนนิพพาน ซึ่งมีแต่สุขล้วนๆ ไม่มีทุกข์เจือปน เสวยวิมุตติสุขอย่างเดียวคือ สุขที่เกิดจากการ หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ ไปสู่ความสุขที่ไม่มีขอบเขต อันไม่มี ประมาณ นี่คือเป้าหมายของทุกชีวิต ดังนั้นเราจะต้องมุ่งแสวงหา ความสุขที่แท้จริงอย่างนี้กันทุกๆ คน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ว่า “ยถาปิ ปุปุผราสิมหา เอวํ ชาเตน มจฺเจน กยิรา มาลาคุเต พหู กฤตพนํ กุสล พหุ นายมาลาการพึงทำพวงดอกไม้ให้มาก จากกอง ดอกไม้แม้ฉันใด ปัจจุสัตว์ผู้มีอันจะต้องตายเป็นสภาพ ควรทำกุศลไว้ให้มากฉันนั้น” เมื่อเราเกิดมาแล้ว ต้องรู้จักแนะนำตักเตือนตัวเอง ให้ดำเนินชีวิตอยู่บนเส้นทางแห่งการสร้างความดี เพราะเรา เกิดมามีหน้าที่ จะไปมัวคอยให้คนอื่นมาเป็นกัลยาณมิตรชี้นำให้