การใช้เวลาอย่างมีค่าในชีวิต : หน้า 198/581

ธรรมะเพื่อประชา พุทธชิโนรส(๓) ๑๙๗ เวลาเป็นสิ่งที่เราควรหวงแหนไว้ เพราะเรามีเวลาที่จะ อยู่บนโลกนี้อย่างจํากัด การเสียเวลาของชีวิตจึงเป็นการ สูญเสียสิ่งที่มีค่าอย่างยิ่ง เวลาที่เราเสียไปแล้วจะเอาทรัพย์ นับพันล้าน แลกกลับคืนมาก็ไม่ได้ และเมื่อเวลาผ่านไปก็ได้นำ ความแก่ ความเจ็บ และความตายมาให้ นั่นหมายถึงโอกาส และเวลาในการสร้างบารมีของเราเหลือน้อยลงแล้ว ดังนั้น เวลาจึงหมายถึงชีวิต หมดเวลาคือหมดชีวิต เราเองไม่รู้ว่าเรา จะเหลือเวลาอีกเท่าไร มากหรือน้อยขนาดไหน เพราะความ ตายนั้นไม่มีนิมิตหมาย ดังนั้นเมื่อเรารู้อย่างนี้ จึงควรใช้เวลาที่ ยังเหลืออยู่น้อยนี้ ในการแสวงหาหนทางพระนิพพาน ด้วยการ ทำใจให้บริสุทธิ์หยุดนิ่ง ให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายในให้ได้ เราจะได้ชื่อว่าเกิดมาใช้เวลาได้คุ้มค่าอย่างแท้จริง มีวาระพระบาลีที่ตรัสไว้ใน จิตตวรรค คาถาธรรมบท ว่า “น ต์ มาตา ปิตา กยิรา อญฺเญ วาปิ จ ญาตกา สมฺมาปณิหิต จิตฺต์ เสยุยโส นํ ตโต กเรฯ มารดาบิดาหรือว่าหมู่ญาติทั้งหลาย ไม่พึงทำเหตุนั้น ให้ได้ แต่จิตที่บุคคลตั้งไว้ชอบ จึงทำบุคคลนั้นให้ประเสริฐ กว่าเหตุนั้น” มารดาบิดาหรือหมู่ญาติ ให้การเลี้ยงดูบุตรธิดา ให้การ