ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
อนาถบิณฑิกเศรษฐี (ยอดกัลยาณมิตร)
๓๕๔
เครื่องลูบไล้เป็นอันมาก น้ำมัน น้ำผึ้ง น้ำอ้อย และผ้าเครื่อง
ปกปิดไปยังพระเชตวัน ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคเจ้า บูชา
ด้วยของหอม และดอกไม้ เป็นต้น และได้ถวายทานด้วยเภสัช
และผ้าแด่ภิกษุสงฆ์ แล้วนั่ง ณ ที่ควรส่วนสุดข้างหนึ่ง เพื่อนๆ
ที่เป็นสาวกของอัญญเดียรถีย์ ด้วยความที่เกรงใจท่านเศรษฐีก็
พากันถวายบังคมพระบรมศาสดา เศรษฐีทำอย่างไรตนเองก็ได้
ทำอย่างนั้น และนั่งดูพระพักตร์ของพระบรมศาสดา
แลเห็นพระพักตร์อันงามสง่าดุจพระจันทร์ในวันเพ็ญ
เห็นพระวรกายอันประดับด้วยพระลักษณะมหาบุรุษถึงพร้อม
ด้วยอนุพยัญชนะ มีพระรัศมีรุ่งเรืองแผ่ออกจากพระวรกายด้าน
ละวา พระพุทธรังสีนั้นหนาแน่นเปล่งออกเป็นวงๆ ดุจพวงอุบะ
เป็นคู่ๆ จึงพากันคิดอยู่ในใจว่า พระมหาสมณโคดมนี้ ช่างงดงาม
เหลือเกิน ไม่น่าแปลกเลยว่า ทำไมสาวกทั้งหลายจึง พากัน
เลื่อมใสในองค์พระโคดมเหลือเกิน บัดนี้พวกเราได้พากันนั่งลง
ฟังธรรมของสมณะนั้นด้วยความคิดว่า พระองค์จะแสดงธรรม
ได้สมกับที่เขาร่ำลือกันแค่ไหน จึงพากันนั่งใกล้ๆ ท่าน
ขณะนั้น พระบรมศาสดาได้ตรัสธรรมิกถาอันไพเราะ
วิจิตรด้วยนัยต่างๆ ด้วยพระสุรเสียงประดุจท้าวมหาพรหม
ทั้งน่าฟังมีความงดงามในเบื้องต้น ท่ามกลาง และเบื้องปลาย
เหล่าสาวกของอัญญเดียรถีย์ทั้งหลาย ได้ฟังพระธรรมเทศนา