ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
พระมหากัสสปเถระ (๒)
៤៨
จงเป็นไปเพื่อความเป็นเลิศแห่งภิกษุทั้งหลาย ผู้ทรงธุดงค์คุณ
๑๓ ด้วยเถิด”
นี้เป็นคำอธิษฐานของพระมหากัสสปเถระ ผู้ได้ชื่อว่า
เป็นเลิศในด้านทรงธุดงค์คุณทั้ง ๑๓ ประการ ซึ่งท่านได้
อธิษฐานจิตไว้เมื่อแสนกัปที่แล้ว พอล่วงกาลผ่านมาถึงยุคสมัย
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา ความปรารถนาของท่านก็เต็มเปี่ยม
บริบูรณ์ เหมือนพระจันทร์วันเพ็ญที่ฉายแสงเรืองรองสว่างไสว
ในยามรัตติกาล ท่านได้เป็นผู้ที่พระบรมศาสดาทรงยกย่องว่า
มีคุณธรรมเสมอกับพระพุทธองค์
ตามตำราได้บันทึกไว้ว่า พระเถระสามารถครองสังฆาฏิ
ผืนเดียวกับที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงใช้ ภิกษุสงฆ์ทั่วไป
ไม่สามารถครองสังฆาฏิของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ เพราะไม่
สามารถรองรับคุณธรรมอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ได้ แต่ท่าน
พระมหากัสสปเถระสามารถใช้สอย และแลกเปลี่ยนผ้ากับ
พระพุทธองค์ได้ตามปกติ นี่เป็นเหตุน่าอัศจรรย์ไม่น้อย บ่งบอก
ถึงว่าท่านได้ฝึกฝนอบรมตนเองมาอย่างยิ่งยวดนับภพนับชาติ
ไม่ถ้วน และต้องได้สั่งสมบุญใหญ่ไว้ในอดีตชาติอย่างเต็มที่
เพราะฉะนั้น ครั้งนี้เรามาติดตามศึกษาเบื้องหลังการ
สร้างบุญของท่านกันต่อว่า ได้สร้างบารมีอย่างไรจึงเป็นผู้เลิศ