ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
วิสาขามหาอุบาสิกา (มหาลดาปสาธน์)
๔๗๕
มหาสมบัติทุกอย่างที่บังเกิดขึ้นมาในโลกไม่ว่าจะมากน้อย
เพียงใดก็ตาม บังเกิดขึ้นด้วยอานุภาพแห่งบุญทั้งสิ้น
สําหรับนักสร้างบารมีที่ตั้งใจสั่งสมคุณงามความดีมาโดยตลอด
ความดีที่เราทํา จะกลั่นตัวเป็นดวงบารมีที่ใสสว่าง คอยดึงดูด
มหาสมบัติ และสิ่งที่เป็นสิริมงคลทั้งหลายให้บังเกิดขึ้น เพื่อส่ง
เสริมให้เรามีชีวิตที่เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ มีความสุขสมหวังเพราะ
มีบุญเป็นเบื้องหลังแห่งความสําเร็จ มหาสมบัตินั้นมีทั้งที่เป็น
โลกิยทรัพย์ และอริยทรัพย์ ทรัพย์ภายนอกทั้งหลายเป็น
โลกิยทรัพย์ ส่วนอริยทรัพย์หรือรัตนะภายในคือพระธรรมกาย
ในตัวนั่นเอง เป็นอริยทรัพย์ที่ประเสริฐที่สุด เป็นที่พึ่งให้กับเรา
ได้อย่างแท้จริง แต่ว่าก็สำคัญทั้งสองอย่าง เพราะเป็นเครื่อง
อำนวยความสะดวก ในการสร้างบารมี โดยเฉพาะรัตนะภายใน
จะเป็นอุปกรณ์อย่างสำคัญที่จะนำเราข้ามพ้นสังสารวัฏไปสู่ฝั่ง
พระนิพพาน ดังนั้นให้พวกเราทั้งหลายตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรม
ให้เข้าถึงรัตนะภายในกันทุกๆ คน
มีวาระพระบาลีที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ใน สังยุตต
นิกาย สคาถวรรค ความว่า
“ผู้ที่มาเกิดแล้ว จ๋าจะต้องตายในโลกนี้ ย่อมทำกรรม
ใดไว้ คือ เป็นบุญและเป็นบาปทั้งสองประการ บุญและบาป
นั้นแล เป็นสมบัติของเขา และเขาจะพาเอาบุญและบาปนั้น