ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
เมณฑกเศรษฐีผู้ใจบุญ (๖)
๔๓๖
ในสวรรค์ชั้นต่างๆ เพราะเป็นผลที่เกิดจากการทำทานและ
รักษาศีลไว้เป็นอย่างดี ทรงแสดงกามาทีนวกถาคือ โทษของกาม
อันเศร้าหมอง ไม่ว่าจะเป็นกามอันเป็นของมนุษย์หรือของทิพย์
ยังเป็นสุขที่มีทุกข์เจือปนอยู่ ไม่ใช่ประโยชน์อย่างสูงสุด กามคุณ
๕ นี้ ทำหน้าที่ตรึงใจหมู่สัตว์ให้ติดอยู่ในภพสาม จึงไม่สามารถ
พบสุขอันเป็นอมตะคือ พระนิพพานได้ ฉะนั้นเมื่อปรารถนาสุข
อย่างยิ่ง ก็ต้องทิ้งเบญจกามคุณให้ได้
ประการสุดท้าย ทรงแสดงเนกขัมมานิสังสกถา คือ
อานิสงส์ในการออกจากกาม เพราะจะเป็นทางมาแห่งการเสวย
เอกันตบรมสุข จะเข้าถึงได้ใจจะต้องปลอดจากกามฉันทะ ต้อง
ปลดต้องปล่อยต้องวางจากสิ่งต่างๆ ที่เคยยืดมั่นถือมั่น เมื่อ
พระองค์ทรงทราบว่า ท่านเศรษฐีมีใจผ่องใสปลอดจากนิวรณ์แล้ว
จึงทรงแสดงอริยสัจสี่ไปตามลำดับ ท่านเมณฑกเศรษฐี และคณะ
ก็ปล่อยใจไปตามกระแสพระธรรมเทศนา ในที่สุดก็ได้บรรลุธรรม
เป็นพระโสดาบันกันทุกคน
เราจะเห็นได้ว่า ผู้ที่สั่งสมบุญมาดี และได้อธิษฐานจิต
กํากับไว้อย่างดีแล้ว ท่านจะไม่หวั่นไหวในคำพูดของคนพาล ไม่
สนใจอุปสรรคใดๆ ทั้งสิ้น เมื่อถึงเวลาบุญส่งผล ผู้มีบุญจะได้
สมบัติที่เป็นโลกิยะ ตั้งแต่รูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ลาภ