ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 319/581

ธรรมะเพื่อประชll พระภัททกาปิลานีเถรี ๓๑๘ มีพราหมณ์ที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ดี เป็นผู้มั่งคั่งสมบูรณ์ด้วย คุณธรรม และทรัพย์สมบัติ แต่ภายหลังกลับตกยาก แม้ครั้งนั้น นางก็ไปเกิดเป็นพราหมณี มีใจศรัทธาเสมอกันกับพราหมณ์นั้น วันหนึ่งพราหมณ์ได้เข้าไปเฝ้าพระมหามุนี ฟังธรรมจากพระองค์ แล้ว ก็เบิกบานใจได้ถวายผ้าห่มผืนหนึ่ง มีผ้านุ่งผืนเดียวกลับไป บ้านและบอกให้ภรรยาอนุโมทนาในผลทานนั้น นางพราหมณีก็ เกิดความปีติยินดีประนมมืออนุโมทนาสาธุการว่า “ข้าแต่นาย ผ้าห่มผืนนั้นท่านได้ถวายดีแล้วแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ประเสริฐ ผู้คงที่ และด้วยบุญนั้นที่ได้ทําไปด้วยความศรัทธา ขอให้ ข้าพเจ้ามีส่วนในบุญนั้นด้วยเถิด” บุญนั้นทำให้ทั้งสองมีความ เจริญด้วยสุขสมบัติร่วมกัน ได้ท่องเที่ยวไปในสุคติภพ ต่อมา บุญส่งผลให้พราหมณ์ได้เป็นพระราชาผู้ยิ่งใหญ่ ในกรุงพาราณสี ครั้งนั้นนางพราหมณ์ได้เป็นมเหสีของพระราชา และเป็นที่โปรดปรานเป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากเคยสร้างบุญร่วม กันมาแต่ชาติปางก่อน ครั้งนั้น พระราชาทอดพระเนตรเห็น พระปัจเจกพุทธเจ้า ๕ พระองค์ กำลังเที่ยวบิณฑบาต ได้ถวาย บิณฑบาตที่ประณีตแด่พระปัจเจกพุทธเจ้า ด้วยความเบิกบาน พระทัย ทรงนิมนต์ให้อยู่เป็นเนื้อนาบุญ และรับสั่งให้พวกช่าง สร้างมณฑปรัตนะที่สำเร็จด้วยทองสูงถึง 900 ศอก เมื่อสร้างเสร็จ พระราชาทรงอาราธนาพระปัจเจกพุทธเจ้าทั้งหมดให้เข้าไปพัก