ธรรมะเพื่อประชา: อนาถบิณฑิกเศรษฐี : หน้า 384/581

ธรรมะเพื่อประชา อนาถบิณฑิกเศรษฐี (มหาเศรษฐีเทพบุตร) ๓๘๓ ส่วนตัวของท่านเศรษฐี เที่ยวตรวจดูในกรุงสาวัตถีว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าควรจะประทับอยู่ที่ไหนดี ซึ่งเป็นสถานที่ที่ ไม่ไกลและในใกล้จากหมู่บ้านเกินไปนัก มีการคมนาคมสะดวก สบาย ผู้คนที่มีความประสงค์จะไปกราบนมัสการ ก็ไปมาได้โดย สะดวก อีกทั้งเวลากลางวันไม่จอแจพลุกพล่าน ในยามกลางคืน ก็เงียบสงัด ปราศจากกลิ่นไอที่ไม่บริสุทธิ์ เป็นสถานที่ที่ควรแก่ การประกอบความเพียร เมื่อตรวจดูแล้ว ก็เห็นว่าพระอุทยาน ของเจ้าเซตราชกุมารเป็นสถานที่ที่เหมาะสมที่จะสร้างเป็นวัด ท่านเศรษฐีจึงเข้าเฝ้าเจ้าเชต และกราบทูลว่า “ขอให้ พระองค์ทรงประทานพระราชอุทยานแก่เกล้ากระหม่อม เพื่อ จัดสร้างพระอารามด้วยเถิด” เจ้าเชตราชกุมารรับสั่งว่า “ท่าน คหบดี หากท่านต้องการ จงเอาเงินมาปูลาดจนเต็มพื้นที่เถิด” เมื่อได้ฟังอย่างนั้นแล้วเศรษฐีไม่ได้หวั่นไหวหรือท้อใจที่จะซื้อ ที่ดินผืนนั้นเลย ท่านได้สั่งให้คนเอาเกวียนบรรทุกเงินออกมา เรียงกันให้เต็มพื้นที่ ในขณะที่เศรษฐีให้ปูจนใกล้จะเต็มพื้นที่นั่นเอง เจ้าเชตราชกุมาร เห็นความตั้งใจมั่นเช่นนั้นก็บังเกิดความเลื่อมใส มาก ไม่นึกว่าผู้มีจิตใจเด็ดเดี่ยวอย่างนี้จะมีในโลก จึงบอกว่า พอแล้วท่านคหบดี ท่านอย่าได้ปูลาดตรงนี้เลย ท่านจงให้โอกาส แก่เราบ้างเถอะ เราขอร่วมบุญตรงซุ้มประตู”