ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 452/581

ธรรมะเพื่อประช ชฎิลเศรษฐี ผู้มีภูเขาทอง ๔๕๑ ก่อสร้างไม่เสร็จ เพราะยังขาดทองคำอยู่เป็นจำนวนมาก ท่านจึงทำหน้าที่ผู้นำบุญไปโปรดญาติโยมตามหมู่บ้านต่างๆ เพื่อประกาศข่าวบุญนี้ ซึ่งมีสาธุชนร่วมบริจาคทองคำมามากบ้าง น้อยบ้าง ไม่มีผู้ใดที่ไม่มีส่วนร่วมในบุญครั้งนี้ เพราะผู้คนใน สมัยนั้นรักการให้ทานมาก พระเถระได้เดินทางมาถึงบ้านของช่างทองผู้หนึ่งเพื่อ บอกข่าวบุญนี้ ขณะนั้นเองช่างทองกำลังทะเลาะกับภรรยา จึง ได้พูดกับภรรยาด้วยอารมณ์โกรธเคืองว่า “เธอจงโยนพระศาสดา ของเธอลงนํ้าแล้วไปเสีย” ถึงแม้ภรรยากำลังทะเลาะกับสามี แต่เนื่องจากเป็นคนรู้จักบาปบุญคุณโทษ จึงให้สติสามีว่า “พี่ ทำกรรมหนักแล้ว พี่โกรธฉันก็ควรด่าหรือเฆี่ยนฉันซิ แต่พี่ไปว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างนั้น มันเป็นบาปหนักนะ” ช่างทองฟังดังนั้นก็ได้สติ เกิดความสลดใจ เขาขอให้ พระเถระยกโทษให้ พระเถระกล่าวว่า “ท่านไม่ได้ล่วงเกินเราหรอก แต่ท่านล่วงเกินพระบรมศาสดา ท่านจงขอขมาต่อพระองค์เถิด” ช่างทองถามพระเถระว่า “พระคุณเจ้าผู้เจริญ จะให้กระผมทำ อย่างไรดี จึงจะให้พระบรมศาสดาอดโทษให้” พระเถระจึง บอกให้ช่างทองท่าหม้อดอกไม้ทองคําสามหม้อ นําไปไว้ภายในที่ บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ และให้ขอขมาโทษที่ได้กล่าวล่วงเกิน พระบรมศาสดาต่อหน้าพระมหาเจดีย์