การบวชของพระราหุลและพระราชบิดา : หน้า 210/581

ธรรมะเพื่อประชาชll พุทธ ชิโนรส (๔) ๒๐๙ แบบไตรสรณคมน์ คือ การที่ผู้บวชขอถึงพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง พร้อมกับให้รับเอาสิกขาบท ๑๐ ข้อ เป็นวินัยในการฝึกฝนตนเอง ตามพระธรรมวินัยต่อไป ภายหลังบรรพชาเป็นสามเณรแล้ว พระเจ้าสุทโธทนะ เมื่อทราบข่าวว่าพระราหุลบรรพชาเป็นสามเณร แทนที่จะพอ พระทัยอนุโมทนาในการบวชของสามเณรหลานชาย กลับทรง ทุกข์โทมนัสอย่างยิ่ง เพราะทรงหวังจะให้พระกุมารสืบสันตติวงศ์ แต่ก็ทรงสิ้นหวัง เมื่อก่อนเคยมุ่งหวังท่านพระนันทเถระซึ่งเป็น พระราชโอรส แต่ก็ทรงผิดหวังมาแล้ว พระองค์จึงรีบเสด็จไป เฝ้าพระบรมศาสดาแล้วทูลขอพรว่า “หม่อมฉันขอประทาน พระวโรกาส ขออย่าให้พระคุณเจ้าทั้งหลายบวชกุลบุตรที่ มารดาบิดายังมิได้อนุญาตเลย พระเจ้าข้า” พระพุทธองค์ทรงรับคํา และแสดงธรรมโปรดพระราช บิดาให้คลายความกังวลใจในเรื่องราชบัลลังก์ เมื่อจบพระธรรม เทศนา พระเจ้าสุทโธทนะได้บรรลุธรรมเป็นพระอนาคามี จากนั้น ได้เสด็จกลับไป พระพุทธองค์ทรงปรารภราหุลสามเณร จึงมี พุทธบัญญัติว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย กุลบุตรที่มารดาบิดาไม่ อนุญาต ภิกษุไม่พึงบวชให้ ภิกษุรูปใดบวชให้ ต้องอาบัติทุกกฏ เมื่อสามเณรบวชแล้ว แม้มีวัยได้เพียง ๗ ขวบ แต่ตั้งใจ