ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พระมหากัสสปเถระ (๒)
๕๐
สำหรับปรุงอาหารจะหามาจากไหน ในเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง
ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจก่อนว่า คนในยุคสมัยนั้นล้วนเป็นยุค
ของผู้มีบุญลงมาเกิด เกิดมาเพื่อสร้างบารมี ใจของท่านสะอาด
บริสุทธิ์มาก สมบัติข้าวของเครื่องใช้ทุกอย่างจึงมีพร้อมหมด
อายุขัยของมนุษย์สมัยนั้นยืนยาวถึงหนึ่งแสนปี รูปร่างก็ใหญ่โต
ไปตามอายุ ดิน อากาศ ฟ้าก็ดี ไม่มีมลภาวะเหมือนยุคปัจจุบัน
ที่มนุษย์อายุขัยโดยเฉลี่ยเพียง ๗๕ ปีเท่านั้น เพราะฉะนั้น
การเลี้ยงพระสักล้านรูปถือว่าเป็นเรื่องไม่ยากอะไร
เวเทหอุบาสกได้ทุ่มเทสุดกําลังความสามารถ ที่จะถวาย
อาหารที่มีรสอร่อยไม่ให้ขาดตกบกพร่อง และถวายมหาทาน
อย่างนั้นตลอด ๗ วัน ในวันที่ ๗ ถวายไตรจีวรแก่ภิกษุสงฆ์
ทุกรูป มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นประธาน แล้วหมอบลงแทบ
พระบาทของพระบรมศาสดา กราบทูลว่า “เมื่อข้าพระองค์
ถวายทานอยู่ตลอด ๗ วันนี้ ข้าพระองค์ไม่ปรารถนาสมบัติ
อย่างอื่นเลย ข้าพระองค์ไม่ได้ปรารถนาเทวสมบัติ มารสมบัติ
และพรหมสมบัติ แต่กุศลกรรมของข้าพระองค์นี้ จงเป็นไปเพื่อ
ความเป็นเลิศแห่งภิกษุทั้งหลายผู้ทรงธุดงค์ ๑๓ ในสำนักของ
พระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคตกาลด้วยเถิด”
พระบรมศาสดาทรงตรวจดูว่า อุบาสกนี้ปรารถนา
ตำาแหน่งใหญ่หลวงนัก เป็นตำแหน่งที่ทำได้ยาก และบังเกิดขึ้น