ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
พุทธ ชิโนรส (๑)
๑๘๓
แบบคือ คนหนึ่งก่อนให้ทานสิ่งใด จะถามผู้มาขอก่อนว่า
ต้องการอะไร แล้วจึงค่อยมอบสิ่งนั้นให้จึงได้นามว่า “อาคตวาจก
ซึ่งแปลว่า ผู้ให้ตามที่ผู้ขอต้องการ ส่วนอีกคนหนึ่งไม่เคยถาม
ผู้มาขอ เมื่อมีผู้มาขอก็จัดสิ่งของใส่ลงในภาชนะของผู้ขอทันที
และส่งให้ไป ดังนั้นจึงได้นามว่า “อนาคตวาจก” หมายถึง ผู้ไม่
ให้ตามที่ผู้ขอต้องการ
วันหนึ่ง ท่านทั้งสองชวนกันออกไปนอกบ้านแต่เช้าตรู่
เพื่อจะอาบนํ้าชาระร่างกาย ขณะนั้นเอง มีดาบสผู้ทรงอภิญญา
มีฤทธิ์มาก ๒ ตน เหาะมาจากป่าหิมพานต์ ได้เหาะลงมายืนใน
สถานที่ใกล้ๆ กันกับที่ท่านทั้ง ๒ ยืนอยู่ ดาบสทั้งสองท่านกำลัง
จัดเครื่องบริขาร เตรียมจะเข้าสู่หมู่บ้านเพื่อภิกขาจาร ท่านทั้ง
สองจึงชักชวนกันตรงไปหาดาบส แล้วนมัสการด้วยความเคารพ
จากนั้นเชื้อเชิญให้ดาบสนั้นไปฉันภัตตาหารที่บ้านของตน หลัง
จากถวายภัตตาหารให้ดาบสทั้งสองขบฉันเสร็จแล้ว ก็ถือโอกาส
นิมนต์ให้ท่านมาฉันภัตตาหารที่บ้านเป็นประจำ
ซึ่งตามปกติเมื่อดาบสทั้งสองฉันอิ่มแล้ว จะมีที่พัก
กลางวันแตกต่างกัน ตนหนึ่งเป็นคนขี้ร้อน มักลงไปพักกลางวัน
อยู่ในนาคพิภพใต้มหาสมุทร จึงทำให้เวลามาฉันภัตตาหารที่
บ้านของอุปัฏฐากของตนมักจะให้พรว่า “ขอให้ภพอันเป็นที่อยู่