ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประชll
วิสาขามหาอุบาสิกา (อดีตชาติของวิสาขา)
๕๑๕
๔,๐๐๐ นาง แต่ก็ยังไม่มีใครสามารถให้กำเนิดพระโอรสพระธิดาได้
จนล่วงไปอีก ๔๐,๐๐๐ ปี รวมกับเวลาที่พระเจ้าสุรุจิทรงอยู่กับ
พระนางสุเมธาก่อนนี้ 90,000 ปี เป็น ๕๐,๐๐๐ ปี
ครั้นเวลาผ่านไป ๕๐,๐๐๐ ปี พระราชาจึงตรัสบอกพระ
เทวีทั้ง ๑๖,000 นางว่า “พวกเธอจงบวงสรวงหรือทำพลีกรรม
เพื่อขอบุตรเถิด" เมื่อพระเทวีทั้งหมดต่างปรารถนาพระโอรส
จึงพากันนอบน้อมเทวดาบำเพ็ญวัตรต่างๆ ตามที่ตนนับถือ แต่
ก็ยังไม่มีใครให้ทําเนิดพระโอรสพระธิดาอยู่นั่นเอง
พระนางสุเมธาอัครมเหสีเห็นว่า ถึงเวลาแล้วที่ตนเอง
จะต้องบวงสรวงเทวดาเพื่อขอบุตร ครั้นถึงวันขึ้น ๑๕ ค่ำ พระนาง
ทรงตั้งพระทัยสมาทานอุโบสถศีล ประทับนั่งเหนือพระแท่นอัน
มีสิริ ทรงตรึกระลึกถึงศีลอันบริสุทธิ์ของพระนางทีละข้อๆ
ด้วยความปลื้มปีติ แล้วตั้งจิตอธิษฐาน ปรารถนาให้ได้เทพบุตร
ผู้มีบุญจุติลงมาเกิดเป็นโอรสของพระนาง และด้วยเดชแห่งศีล
ของพระนางสุเมธา พิภพของท้าวสักกะเกิดอาการสั่นสะเทือน
ท้าวสักกะทรงตรวจดูด้วยทิพยจักขุ ก็รู้ว่าพระนางสุเมธาผู้มี
บุญญาธิการปรารถนาพระโอรส จำเราจะต้องหาโอรสผู้มีบุญ
มามอบเป็นบรรณาการแก่พระนาง
เมื่อทรงเลือกเฟ้นหาว่าที่พระโอรสผู้มีบุญเสมอกับ