ธรรมะเพื่อประช : หน้า 345/581

ธรรมะเพื่อประช อนาถบิณฑิกเศรษฐี (บรรลุธรรม) ๓๔๔ รู้เห็นไปตามความเป็นจริงที่เรียกว่า อริยสัจ เห็นด้วยปัญญา อันชอบซึ่งเป็นปัญญาที่นำไปสู่ความหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง พระพุทธหรือพุทธรัตนะมีลักษณะเป็นกายแก้ว สมบูรณ์ ด้วยลักษณะมหาบุรุษทุกประการ ประทับนั่งขัดสมาธิคู่บังลังก์ อยู่ในกลางตัวของเราทุกคน เป็นสิ่งที่มีอยู่แล้วในตัวของมนุษย์ ทุกคน พระธรรมหรือธรรมรัตนะเป็นดวงธรรมใสสว่างอยู่กลาง พุทธรัตนะ พระสงฆ์หรือสังฆรัตนะเป็นกายธรรมที่ละเอียดซ้อน อยู่ในกลางธรรมรัตนะ รัตนะทั้ง ๓ นี้เป็นสิ่งที่ต้องยึดไว้เป็นที่ พึ่งให้ได้ จะยึดเอาเป็นที่พึ่งได้ ต้องทำใจให้หยุดนิ่งอย่างเดียว เท่านั้น เมื่อหยุดถูกส่วนก็จะเข้าถึง และเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับ ท่าน หากทําได้อย่างนี้ ก็ชื่อว่าได้สรณะที่พึ่งที่ระลึกอันเกษม *ครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีได้ นําบริวารบรรทุกสินค้า ๕๐๐ เล่มเกวียนไปค้าที่กรุงราชคฤห์ เมื่อเดินทางมาถึงบ้านของท่านราชคหเศรษฐีซึ่งเป็นสหาย ในเวลาเย็น ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีสังเกตเห็นสหายมัว สาละวนอยู่กับการสั่งคนใช้ให้ผ่าฟืน หุงข้าว ทำอาหารที่มีรสเลิศ ตกแต่งสถานที่ให้สวยงาม แต่ก็สั่งงานด้วยใบหน้าที่เบิกบาน *มก. เล่ม ๒๕ หน้า ๔๑๐