ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
ปุณณเศรษฐี ผู้ไถนาเป็นทอง
៤៦០
จะทำอาหารและนำไปส่งให้ที่ท้องนาทุกวัน
วันหนึ่ง พระสารีบุตรเถระออกจากนิโรธสมาบัติเดิน
บิณฑบาตผ่านมา ภรรยาของนายปุณณะหรือนายบุญซึ่งกำลัง
นำอาหารไปให้สามี เห็นพระก็เกิดความเลื่อมใส ปรารถนาจะ
ทำบุญกับพระเถระ นางคิดว่า “บางวันเราปรารถนาจะทำทาน
แต่ไม่มีไทยธรรม เพราะต้องหาเช้ากินค่ำ บางวันมีไทยธรรม
แต่ไม่มีพระมาโปรด ตอนนี้ไทยธรรมของเรามีพร้อม พระท่าน
ก็มาโปรดแล้ว เราควรทำบุญวันนี้แหละ” และด้วยจิตที่เลื่อมใส
ในพระเถระ นางจึงน้อมถวายอาหารมื้อนั้นแด่ท่านด้วยความ
เบิกบานใจยิ่งนัก
ขณะกําลังใส่บาตรด้วยความเลื่อมใสนั้น นางได้ตั้งจิต
อธิษฐานให้พระเถระได้ยินว่า “ด้วยบุญที่ได้ถวายทานครั้งนี้
จงดลบันดาลให้ดิฉันพ้นจากชีวิตยากเข็ญในโลกนี้และขอให้มีส่วน
แห่งธรรมที่ท่านเห็นแล้วด้วยเถิดเจ้าข้า” พระเถระให้พรสั้นๆ ว่า
“อิจฉิต ปตฺถิติ ตุมห์ ขิปปเมว สมิชุณตุ ขอให้สมปรารถนาใน
ทุกเรื่อง” นางชื่นใจ ปีติขนลุกชูชัน เบิกบานใจมาก ไม่กังวลว่า
สามีจะหงุดหงิดหรือไม่ กลับบ้านเพื่อเตรียมอาหารนําไปให้สามี
ที่รอคอยอยู่กลางทุ่งนาทันที
สามีกำลังเหน็ดเหนื่อยและหิวมาก ภรรยาเห็นสามีกำลัง