ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 217/581

ธรรมะเพื่อประชาชll พุทธ ชิโนรส (๕) ๒๑๖ นอนละเมอ ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเสียงดัง น้ำลายไหลออกจากปาก พวกอุบาสกเห็นอาการเช่นนั้นเข้า จึงกราบทูลพระผู้มีพระภาค เจ้าให้ทรงทราบ พระพุทธองค์จึงทรงบัญญัติห้ามไม่ให้พระภิกษุ นอนร่วมกับผู้ไม่ใช่พระภิกษุต่อไป หลังจากมีพระพุทธบัญญัติแล้ว ด้วยกลัวจะผิดพระพุทธ บัญญัติ คืนวันหนึ่ง พระภิกษุสงฆ์ได้ขอให้ราหุลสามเณรไปนอน เสียที่อื่น ไม่ยอมให้นอนร่วมเหมือนแต่ก่อน สามเณรราหุลเดิน ออกไปแต่โดยดี ไม่มีข้อแม้หรือแสดงกิริยากระด้างกระเดื่อง แต่เมื่อหาที่นอนไม่ได้ อีกทั้งไม่รู้ว่าจะไปนอนที่ไหน เลยตรง เข้าไปนอนในวัจกุฎีของพระผู้มีพระภาคเจ้า ในเวลารุ่งสาง พระบรมศาสดาเสด็จไปที่วัดกุฎีนั้น เพื่อ ทรงถ่ายพระบังคนหนัก ก่อนจะเสด็จเข้าไปพระองค์ทรง กระแอมไอให้เป็นอาณัติสัญญาณตามธรรมเนียมของผู้จะเข้าไป ในวัจกุฎี ราหุลสามเณรได้ยินเสียงกระแอมของพระพุทธองค์ จึงกระแอมตอบ แล้วรีบออกมาถวายบังคม พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสถามว่า “ราหุล ทำไมเธอจึงมา นอนอยู่ที่นี่ล่ะ” เมื่อสามเณรราหุลทูลสาเหตุให้ทรงทราบแล้ว ทรงสลดพระทัยว่า ต่อไปภายหน้า ถ้ากุลบุตรทั้งหลายมา บรรพชาเป็นสามเณร พวกภิกษุจะพากันทอดทิ้งไม่สนใจ แม้แต่