ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประชll
วิสาขามหาอุบาสิกา (อดีตชาติของวิสาขา)
๕๑๓
พระเจ้าพาราณสีตรัสถามพระเทวีว่า “นางผู้เจริญ อะไรหนอ
เป็นทุกข์อย่างยิ่งของมาตุคาม” พระเทวีกราบทูลว่า “ข้าแต่ทูล
กระหม่อม ความหึงหญิงที่ร่วมสามี เป็นความทุกข์ของมาตุคาม
เจ้าข้า” ด้วยความรักในพระธิดา พระราชบิดาจึงตั้งพระทัยที่จะ
ช่วยปลดเปลื้องทุกข์ของพระธิดาสุเมธา โดยทรงประสงค์จะให้
พระธิดาเป็นมเหสีเพียงคนเดียวของพระเจ้าสุรุจิ
เมื่อพวกอำมาตย์เดินทางมาถึง พระเจ้าพาราณสีทรง
ต่อรองว่า หากสุรุจิราชกุมารปรารถนาพระธิดาสุเมธาก็ต้อง
อภิเษกกับนางเพียงผู้เดียว ฝ่ายอำมาตย์ได้ส่งข่าวกลับไปยัง
พระเจ้าสุรุจิ พระราชาตรัสว่า ราชสมบัติของเราใหญ่หลวง
มิถิลานครมีอาณาเขตถึง ๗ โยชน์ กำหนดแห่งชัยชนะที่พระองค์
ได้รับก็กว้างขวางถึง ๓๐๐ โยชน์ อย่างต่ำสุดควรจะได้สตรี
๑๖,000 นาง พระองค์จึงไม่ยอมรับคำต่อรองของพระเจ้าพาราณสี
ฝ่ายพระกุมารสุรุจิเพียงได้ยินกิตติศัพท์รูปสมบัติของ
พระนางสุเมธา ก็ปรารถนานางมาเป็นคู่ครองเพียงคนเดียว จึง
บอกพระราชบิดามารดาว่า จะอภิเษกกับนางเพียงผู้เดียวเท่านั้น
โปรดเชิญนางมาเถิด พระราชบิดาไม่ประสงค์จะขัดพระทัย
พระกุมาร ทรงส่งทูตไปอัญเชิญพระนางมาพร้อมด้วยบริวาร
ขบวนใหญ่ แล้วทรงอภิเษกพระนางให้เป็นมเหสีของพระกุมาร