ธรรมะเพื่อประช: เรื่องราวของพระพาหิยทารุจีริยเถระ : หน้า 121/581

ธรรมะเพื่อประช พระพาหิยทารุจีริยเถระ ครั้งหนึ่ง เรือเดินสมุทรลำหนึ่งแล่นไปกลางมหาสมุทร ได้เผชิญกับพายุใหญ่จนอับปางลง คนจำนวนมากเสียชีวิต กลายเป็นอาหารของปลาและเต่า แต่มีบุรุษหนึ่งจับไม้กระดาน ไว้ได้ จึงพยายามว่ายเข้าฝั่ง และในที่สุดก็ถึงฝั่งซึ่งเป็นท่าเรือชื่อว่า สุปปารกะ ขณะนั้น ผ้านุ่งห่มของท่านหลุดไปหมด ท่านจึงเอา เปลือกไม้แห้งมาทำเป็นผ้านุ่ง แล้วถือกระเบื้องเที่ยวขออาหาร ที่ท่าเรือแห่งนั้น ผู้คนต่างให้ข้าวยาคู และอาหารมากมาย เพราะคิดว่าท่านเป็นพระอรหันต์ เมื่อมีคนนำผ้ามาให้ท่านนุ่ง ท่านกลับไม่ยอมนั่ง เพราะกลัวว่าเมื่อนุ่งผ้าแล้วลาภสักการะ จะเสื่อมไป ดังนั้นท่านจึงไม่รับผ้ายังคงนุ่งแต่เปลือกไม้ เมื่อผู้คน ต่างยกย่องท่านว่าเป็นพระอรหันต์ ท่านจึงหลงเข้าใจผิดว่าตน เป็นพระอรหันต์จริงๆ ต่อมามีพรหมองค์หนึ่ง ในพรหมโลกซึ่งเคยบำเพ็ญ สมณธรรมร่วมกับท่านในชาติก่อน โดยได้พากันปีนขึ้นไปบน ภูเขาแล้วผลักบันไดลงมา ตั้งใจบำเพ็ญสมณธรรมชนิดเอา ชีวิตเข้าแลกจนกระทั่งเสียชีวิต เพื่อนพรหมได้รู้ถึงความคิด ของท่านว่า ท่านกำลังหลงผิดคิดว่าตนเองเป็นพระอรหันต์ เที่ยวหลอกลวงชาวบ้านเพื่อแลกกับอาหารมา ารงเลี้ยงชีพ