ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
รูปนันทาเถรี
๓๒๖
ทรงเกรงว่าพระบรมศาสดาจะตรัสถึงโทษในรูปโฉมของตนจึง
ไม่เสด็จไปฟังธรรมจากพระองค์
พระนางมักจะได้ยินมหาชนสรรเสริญกันว่า “มนุษย์ใน
โลกนี้ ถ้าได้เห็นพระบรมศาสดาแล้ว ที่จะไม่มีความเลื่อมใสนั้น
เป็นไม่มี เพราะพระองค์ทรงเป็นผู้มีความสมบูรณ์พร้อมทุกอย่าง"
ซึ่งในเรื่องของความเลื่อมใสของบุคคลนั้น ท่านจัดไว้ ๔ จำพวก
ด้วยกัน
พวกที่ ๑ คือ “รูปัปปมาณิกา” มีความเลื่อมใสในรูป
ใครได้เห็นพระวรกายของพระพุทธองค์ ซึ่งประกอบด้วย
ลักษณะมหาบุรุษ และอนุพยัญชนะครบถ้วนสมบูรณ์ มีพระ
ฉวีวรรณเปล่งปลั่งประดุจทองคำ สว่างไสวด้วยพระรัศมี ก็เกิด
ความเลื่อมใส
พวกที่ ๒ คือ “โฆสัปปมาณิกา” มีความเลื่อมใสในเสียง
เมื่อได้มาฟังธรรม ฟังพระสุรเสียงของพระบรมศาสดาที่
ประกอบด้วยองค์ ๘ คือ มีความแจ่มใส ชัดเจน นุ่มนวล น่าฟัง
กลมกล่อม ไม่แตกพร่า ลึกซึ้ง ก้องกังวาน ก็เกิดติดอกติดใจ
มีความอาจหาญร่าเริงในธรรม อยากปฏิบัติตามคำของพระองค์
พวกที่ ๓ คือ “ขัปปมาณิกา” เลื่อมใสในความเศร้าหมอง
สมถะ เรียบง่าย มักน้อย สันโดษ เห็นแล้วก็บังเกิดความเลื่อมใส